παρουσίαση προγραμματισμένων ενοτήτων

Το κύριο σώμα του yannidakis αποτελείται βασικά από την αρθρογραφία που χωρίζεται στους καθημερινούς προβληματισμούς (καθημερινά 12:00) και την συνοπτική παρουσίαση ενοτήτων συνολικά 5 φορές την ημέρα. Με βάση αυτόν τον διαχωρισμό, κρίνεται σκόπιμο να γίνει μια μικρή παρουσίαση των επί μέρους ενοτήτων του yannidakis τα λογότυπα των οποίων μπορείτε να δείτε εδώ.

Ε Ν Ο Τ Η Τ Ε Σ

Από Δευτέρα έως Κυριακή η σελίδα έχει πέντε προγραμματισμένες αναρτήσεις ανά ημέρα οι οποίες πλαισιώνονται από σύντομες "σφήνες" προβληματισμού στην ζωντανή ροή προβληματισμού της επικαιρότητας ή σε ότι άλλο μας προβληματίζει. Ας δούμε αναλυτικά το πρόγραμμα τους:

ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 12:00

Αρθρογραφία σχετική με την επικαιρότητα στην πολιτική, την κοινωνία και ότι άλλο απασχολεί το σήμερα με γνώμονα την ανάδειξη σημαντικών θεμάτων αλλά και την προβολή τους με σκοπό τον ωφέλιμο προβληματισμό. Οι προβληματισμοί κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την θεματολογία, στις εξής υποενότητες:

1. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ αποτελούν την κύρια έκφραση των προβληματισμών της σελίδας, με θέματα που αφορούν την επικαιρότητα στα πλαίσια της σημερινής κοινωνίας σε πολυεπίπεδους τομείς
2. ΑΠΟΨΕΙΣ πρόκειται για ζητήματα από διάφορους τομείς της επικαιρότητας στα οποία παίρνω θέση και την οποία στηρίζω επιχειρηματολογώντας
3. ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ σε αυτήν την ενότητα συναντάμε την παρουσίαση διαφόρων κοινωνικών ομάδων, ιδεών ή καταστάσεων που θίγονται με το πρίσμα του ερεθισμού της υποκειμενικότητας του αναγνώστη
4. ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΕΘΝΙΚΑ βασικά ζητήματα που αφορούν την πολιτική του σήμερα σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και προβληματισμοί γύρω απ' την πολιτική κι άλλα εθνικά ζητήματα
5. ΚΡΗΤΗ προβληματισμός πάνω σε θέματα που άπτονται της τοπικής επικαιρότητας στην Μεγαλόνησο
6. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ-ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ προσεγγίσεις με σκοπό τον ψυχολογικό ερεθισμό του αναγνώστη με αφορμές άλλοτε μικρές κι ασήμαντες κι άλλοτε από μεγάλα θέματα της καθημερινότητας
7. ΜΑΝΑGEMENT το management είναι πολλά περισσότερα από τον κλάδο της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Είναι επιστήμη και μάλιστα ένας τομέας με κοινωνικές προεκτάσεις οι οποίες προσεγγίζονται στην ενότητα τούτη
8. ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ προβληματισμοί που προκύπτουν από την τρέχουσα επικαιρότητα.

ημερήσιες ενότητες

9:00

ΠΡΩΘΗΣΕΙΣ

αναδημοσιεύσεις κειμένων από εκλεκτές ιστοσελίδες

21:00

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες αρκούν για έναν προβληματισμό; Εικόνες και άλλα πολυμεσικά με έναν σύντομο προβληματισμό.

(επιμέλεια: +Yanni Spiridakis , +Elina Ioannou , +Kωνσταντίνα Πορφυρού , +Vaggelis Episkopou )

24:00

ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

η είδηση που στιγμάτισε την ημέρα που πέρασε, σχολιάζεται και προβληματίζει

(επιμέλεια: +Yanni Spiridakis )

εβδομαδιαίες ενότητες (Δευτέρα ως Παρασκευή στις 18:00)

ΔΕΥΤΕΡΕΣ
ΚΑΛΕΝΤΑΡΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

προβληματισμοί στα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας
(επιμέλεια: +Kωνσταντίνα Πορφυρού )


ΤΡΙΤΕΣ
#HASHTAG ΣΤΟ

σχολιάζουμε και προβληματιζόμαστε στα διασημότερα hashtags της εβδομάδας στα κοινωνικά δίκτυα
(επιμέλεια +Elena Alefantinou )


ΤΕΤΑΡΤΕΣ
5...,
5 πράγματα αρκούν για έναν προβληματισμό σε οποιοδήποτε θέμα...
(επιμέλεια +Kωνσταντίνα Πορφυρού +Elina Ioannou +maria karantai +Vaggelis Episkopou )


ΠΕΜΠΤΕΣ
ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ BATMAN

προβληματισμοί πάνω στην ψυχοσύνθεση ενός πολυδιάστατου χαρακτήρα. Μαζί, όλες οι τρέχουσες εξελίξεις
(επιμέλεια +Yanni Spiridakis )


ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
LINK @

 ιστοσελίδες απ' το διαδίκτυο που θέλεις να επισκεφτείς. Οτιδήποτε παράξενο, ενδιαφέρον, πρωτότυπο και αξιοσημείωτο, με ένα μόνο link
(επιμέλεια +Vassilis Anastasiadis +Yanni Spiridakis )


μηνιαίες ενότητες (Σάββατο και Κυριακή στις 18:00)

1ο Σάββατο του μήνα:

ΡΕΤΡΟΣΠΕΚΤΙΒΑ

κάθε πρόσωπο ή γεγονός του παρελθόντος, κρύβει ένα μήνυμα προβληματισμού για το μέλλον

(επιμέλεια +el. gk. )

2ο Σάββατο του μήνα:

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

(επιμέλεια +Vassilis Anastasiadis )

3ο Σάββατο του μήνα:

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

(επιμέλεια +Elina Ioannou )

4ο Σάββατο του μήνα:

ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

σύντομη μελέτη στο πως οι εφαρμογές της επιστήμης επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

(επιμέλεια +el. gk. )

1η Κυριακή του μήνα

ΚΥΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ακροβατώντας στα κύματα του ρεαλισμού & του ρομαντισμού, οι σκέψεις & τα συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

(επιμέλεια +Niko Spiridakis )

2η Κυριακή του μήνα

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

αποκωδικοποιώντας τα κοινωνικά μηνύματα στις δημιουργίες της 7ης τέχνης

(επιμέλεια +daskalakis michael )

3η Κυριακή του μήνα

ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ

αποκωδικοποίηση ιδιαίτερων μουσικών τραγουδιών και των μηνυμάτων που κρύβουν οι στίχοι τους

(επιμέλεια +Yanni Spiridakis 

4η Κυριακή του μήνα

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Επειδή τα ταξίδια δεν οδηγούν πάντοτε σε σμαραγδένιες παραλίες, ας ψάξουμε πιο βαθιά τον πλανήτη μας

(επιμέλεια +Niko Spiridakis )

ειδικές μηνιαίες ενότητες

1η Κυριακή του μήνα στις 12:00

ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

αποτελεί την ανάδειξη ενός ζητήματος στο οποίο τοποθετούνται όλοι οι συντάκτες και το οποίο καταλήγει σε ένα ερώτημα. Οι αναγνώστες μπορούν να συμμετέχουν σε αυτό, επιλέγοντας απάντηση από την αντίστοιχη ψηφοφορία 

2η Κυριακή του μήνα στις 12:00

ΣΥΝΕΝΕΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

πρόκειται για τον προβληματισμό που βασίζεται στην συνέντευξη ανθρώπων διαφόρων κλάδων και ιδιαιτερότητας που θίγουν απ' την οπτική τους σημαντικά ζητήματα

(επιμέλεια +Elena Alefantinou )

4η Κυριακή του μήνα στις 12:00

EK-ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την επόμενη γενιά, σήμερα

(επιμέλεια +Ioanna Mpourdouvali )

Το παραπάνω πρόγραμμα μπορείτε να βρίσκετε οποιαδήποτε στιγμή από το μενού ΕΝΟΤΗΤΕΣ

Με την ευκαιρία, ευχαριστώ την γραφιστική έκφραση του yannidakis που έγινε πραγματικότητα χάρη στην ικανότητα, την υπομονή και το ταλέντο της Αναστασίας Γκεβρέκη. Την δουλειά της μπορείτε να θαυμάσετε και εδώ.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ "αργοπεθαίνει όποιος..."

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis! 

Για να βρεις τον δρόμο σου , πρέπει να τον χάσεις πρώτα. Εγώ χάνομαι συχνά… Χάνω όχι μόνο τον προσανατολισμό μου, αλλά και τον στόχο μου, τη διάθεσή μου, τα κριτήριά μου ώστε να αξιολογήσω και να βρω την αξία στα πράγματα που κάνω, την αξία στις πράξεις μου, στις επιλογές μου. Επιλογές δικές μου; Άλλων; Των γύρω μου και των ανθρώπων που άμεσα ή έμμεσα με επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη ζωή μου. Άλλωστε διαδραστικά όντα δεν είμαστε και εμείς οι άνθρωποι..; Επηρεαζόμαστε, λοιπόν. Σε μεγάλο βαθμό. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, ο δρόμος μας δεν είναι αυτός καθεαυτός δικός μας. Έχει πολλές επιμέρους διαδρομές και παρεκκλίσεις, άλλες σκοτεινές, άλλες φωτεινές, άλλες μοναχικές, σιωπηλές, άλλες θορυβώδεις, ακόμα και προκλητικές. 

Σημασία έχει, όποια πορεία και αν επιλέξουμε να φροντίσουμε να είναι η σωστή. 
Και η σωστή είναι αυτή που μας κρατάει ζωντανούς! Αυτή που στη διαδρομή η καρδιά μας χτυπάει δυνατά, το μυαλό μας είναι σε υπερδιέγερση, το σώμα μας γεμάτο ενέργεια και η ψυχή μας γαλήνια, ήσυχη σαν μικρού παιδιού.

Επειδή λοιπόν, η νέα σεζόν ξεκινάει σε λίγο καιρό από τώρα, επειδή τον Αύγουστο οι σκέψεις καλμάρουν, οπότε οι βάσεις για να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας είναι πιο γερές, σταθερές και καρποφόρες και επειδή ο άνθρωπος τείνει να ξεχνάει…. Οι Σπίθες Αισιοδοξίας αυτού του μήνα είναι μια υπενθύμιση. Είναι ο "σελιδοδείκτης" στο προσωπικό μας ημερολόγιο. Είναι λόγια που οφείλουμε να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας όταν κάνουμε μια επιλογή, όταν καθόμαστε αμέριμνοι στο γραφείο μας (ή ξαπλώνουμε σε κάποια παραλία όπως τώρα) και ενώ κάνουμε αυτό που υποτίθεται ότι είναι το «σωστό», κάτι μέσα μας μας τρώει… Αυτό το κάτι είναι εκεί για να μας προβληματίσει, να μας ξυπνήσει και να μας βάλει τελικά στον πραγματικά σωστό για εμάς δρόμο.
Ας δούμε λοιπόν, ποιος αργοπεθαίνει, ώστε να καταλάβουμε ποιος ζει…

Αργοπεθαίνει όποιος...

"Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο «ι» αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

Αποφεύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας. "

Pablo Neruda (Συγγραφέας και ποιητής, 1904-1973) 

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους! +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ η νοοτροπία είναι το παν

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα Positive People του +yannidakis!

Η πρώτη ανάρτηση του χρόνου στις Σπίθες Αισιοδοξίας είναι και η πρώτη ανάρτηση μετά τις εκλογές.

Τυχαίο; Ναι κι όμως!

Λόγω του ότι το κείμενό μου γράφτηκε αρκετές μέρες πριν κι έτσι δεν γνωρίζω τα αποτελέσματα και πως είναι η κατάσταση στην χώρα μας, δεν θα ασχοληθώ με το συγκεκριμένο θέμα αυτό καθ'αυτό.

Όπως ανέφερα και στο οι "ΟΙ YANNIDAKIS ΛΕΝΕ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ~ πως να ψηφίσουμε στις εκλογές;", όσο αγανακτισμένος και να είσαι είναι απαραίτητο να έχεις άποψη, κάποια ιδεολογία που να συμβαδίζει με τις πράξεις σου, τον τρόπο ζωής σου.
Η αδιαφορία, η αποχή, η επιπόλαιη ψήφος αποτελούν μια τρύπα στο νερό.

Επιπλέον, θεωρώ το πιο σημαντικό απ'όλα να σκέφτεσαι το κοινωνικό σύνολο και όχι το προσωπικό σου συμφέρον. Διότι όλη αυτή η νοοτροπία μας οδήγησε σε αυτή την εξαθλίωση. Κανείς δεν πήγε από μόνος του να κυβερνήσει. Κάποιοι τον επέλεξαν, κάποιοι τον τροφοδότησαν, κάποιοι τον στήριξαν. Και αυτούς τους κάποιους τους στήριξαν κάποιοι άλλοι και ούτω καθεξής. Όλοι αυτοί οι κάποιοι είναι εξωγήινοι ή πολίτες αυτής της χώρας;

Η νοοτροπία είναι το παν. Δεν μπορώ να γκρινιάζω για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μου, όταν πρώτη εγώ παρανομώ, αδικώ, συμπεριφέρομαι λαμογίστικα, βολεύομαι και καταπατώ τους πάντες για να "ανέβω" μη λογαριάζοντας τίποτα. Ας ξεκινήσουμε με τα απλά, τα βασικά και σιγά σιγά να εξελιχθούμε στα πιο σύνθετα θέματα. Ένα βήμα τη φορά. Κατηγορούμε την κοινωνία, ενώ κι εμείς οι ίδιοι είμαστε μέρος της.

Ο ηγέτης που όλοι περιμένουν να έρθει και να μας σώσει και δεν τον βρίσκουν στο πρόσωπο κανενός, δεν θα έρθει. Ηγέτες είμαστε εν δυνάμει όλοι μας και σαν λαός έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε πολλά. Πρώτα απ'όλα εμάς τους ίδιους. +Katerina Verigka

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ~ εμείς και οι.. άλλοι

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα Positive People του +yannidakis!

Είναι τόσα πολλά τα θέματα που με απασχολούν τελευταία που δεν μπορούσα να επιλέξω με ποιο από όλα αυτά θα ξεκινούσα την στήλη για τον Σεπτέμβριο! Κι έτσι σκέφτηκα να τα συμπτύξω όσο μπορώ σε ένα.

Ένα από τα... κουσούρια μου είναι ότι παρατηρώ πολύ τις συμπεριφορές οπουδήποτε, σε σημείο που να μη μου ξεφεύγει τίποτα. Σε στάσεις λεωφορείων, μέσα στο τρένο και το μετρό, σε ουρές δημόσιων υπηρεσιών, στο γυμναστήριο, στις καφετέριες που πλέον συχνάζω σπάνια, στις εκάστοτε δουλειές που βρίσκομαι κατά καιρούς. Κι επειδή είναι εργαλείο δουλειάς για εμάς τους κοινωνικούς λειτουργούς αποφάσισα να το κρατήσω, διαχειριζόμενη το, δημιουργικά.

Όσα γράφω, δεν τα εκφράζω με απόλυτο τρόπο, είναι απλώς οι απόψεις μου και δεν έχω ποτέ σκοπό να τις επιβάλλω.

Παρατηρώ και αναρωτιέμαι, λοιπόν... γιατί σε μια κοινωνία σαν την δική μας που έχει περάσει τόσα πολλά... η αλλαγή νοοτροπίας είναι κάτι το σπάνιο εώς και ανέφικτο;

Γιατί η ευγένεια και η καλοσύνη απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό;
Γιατί υπάρχει διαρκώς ανταγωνισμός με δόλο και όχι ομαδική συνεργασία και συλλογικότητα;
Γιατί κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος;
Γιατί εστιάζουμε κυρίως στα αρνητικά, χάνοντας πολύτιμες στιγμές;
Γιατί δεν δείχνουμε κατανόηση και βιαζόμαστε να κατακρίνουμε;
Γιατί μας νοιάζει τι θα πει ο κόσμος;
Γιατί αφήνουμε τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις να υπερισχύουν;

Θα μου πείτε, σας έβαλα πολύ εργασία για το σπίτι..!
Είναι συζητήσεις που ο καθένας μας καλείται να κάνει πρωτίστως με τον εαυτό του.
Δεν είμαι καλή στις αναλύσεις, για αυτό θα ήθελα να διατυπώσω τις απόψεις μου όσο πιο απλά γίνεται. Τόσο απλά σαν να σε έχω απέναντί μου Φίλε αναγνώστη και να πίνουμε καφέ.

Σκέφτηκες ποτέ πόσο αλληλένδετες είναι οι δικές μας ζωές με των Άλλων; 

Πόσο καλύτερες θα ήταν οι διαπροσωπικές μας σχέσεις αν αφήναμε στην άκρη εγωϊσμούς, προκαταλήψεις, ταμπέλες και οτιδήποτε μας αποξενώνει και αν γινόμασταν πιο ζεστοί, πιο ευγενικοί και πιο υποστηρικτικοί;

Από πότε άραγε τα αυτονόητα, έγιναν όνειρα θερινής νυκτός;
Γιατί κουνάμε το κεφάλι μας, αντί να κουνήσουμε το χεράκι μας για κάτι καλύτερο;

Εμείς και οι.. Άλλοι δεν είμαστε δύο διαφορετικοί κόσμοι, είμαστε μία κοινωνία από ξεχωριστούς ανθρώπους που πρέπει επιτέλους να μάθουν να συνυπάρχουν. Με τα στραβά μας αλλά.. ας κάνουμε λιγότερο δύσκολες ο ένας την ζωή του άλλου..

Τι λες; Μπορούμε;

Μιας και το yannidakis έχει για έδρα του την Κρήτη,θα τιμήσω την σημερινή ανάρτηση με ένα τραγούδι που το θεωρώ στόχο ζωής σε μια κοινωνία. +Katerina Verigka

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ ο επίλογος του i. yalom

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis! 

Υπάρχουν φορές που ένας άνθρωπος που δεν έχεις συναντήσει ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο μπορεί να σου προσφέρει πράγματα που δεν φανταζόσουν ότι θα μπορούσε. Μπορεί να αποκτήσει χαρακτηριστικά μέντορα, που σε διδάσκει, σε καθοδηγεί, σε εξιτάρει, σε συντροφεύει. Και όλα αυτά μέσα από το έργο του, το οποίο αποδεικνύεται πολύτιμο για κάθε αποδέκτη του. Για εμένα λοιπόν, ο Irvin Yalom, ο γνωστός ψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπου!

Περισσότερο ψυχοθεραπευτής μέσα από τα βιβλία του, παρά από τις τετ-α-τετ συνεδρίες του. Έχει επηρεάσει χιλιάδες κόσμο μέσα από το συγγραφικό του έργο, τα οποία έχουν γίνει παγκοσμίως γνωστά, όχι απλά ως λογοτεχνικά βιβλία, αλλά ως εγχειρίδια αυτοβοήθειας και ενδοσκόπησης. Μία ουσιαστική παρέα για οποιαδήποτε φάση της ζωής μας και αν βρισκόμαστε, αφού, ακόμα και αν νιώθουμε πλήρεις και χαρούμενοι, τα βιβλία του Yalom είναι εκεί για να ανοίξουν κάποιο σκονισμένο συρτάρι του μυαλού μας (ή και της ψυχής μας), που πάντα υπάρχει κάπου ξεχασμένο!

Θυμάμαι ότι πρωτοδιάβασα βιβλίο του με την παρότρυνση μιας θείας μου που την εμπιστευόμουν, αφού ήξερα πόσο συμπίπτουν τα καλλιτεχνικά και συγγραφικά μας γούστα. Ήμουν μόλις 18 ετών, σχετικά μικρή για να διαβάσω Yalom, αλλά αρκετά μεγάλη για να προβληματιστώ και να κατανοήσω ένα κομμάτι από τα λεγόμενά του. Ξεκίνησα με το «Όταν έκλαψε ο Νίτσε». Πασίγνωστο πλέον και αναγνωρισμένο. Σε αυτό το βιβλίο είναι εξαρχής ελκυστική η συνύπαρξη (έστω και φανταστική, μιας και χρονικά δε συναντήθηκαν ποτέ) γνωστών δυναμικών προσωπικοτήτων, όπως Φρόιντ, Νίτσε, Μπρόιερ, Άννα Ο., με φόντο την εποχή που γεννήθηκε η ψυχοθεραπεία. Ένα ψυχαναλυτικό μυθιστόρημα, όχι για λίγους, για όλους. Αρχικά εκπλήσσεσαι με την ταύτιση που νιώθεις ως αναγνώστης με τα πρόσωπα, συναρπάζεσαι από το πνευματικό παιχνίδι που εκτυλίσσεται και ανυπομονείς για την απρόβλεπτη εξέλιξη. Οι συνεχείς αντιστάσεις του Νίτσε και παράλληλα, η έντονη ανάγκη για κάθαρση –τόσο του Νίτσε όσο και του αναγνώστη μέσω εκείνου – σε καθηλώνει. Οπότε αναμενόμενο ήταν η αγάπη μου και εκτίμηση για τον Yalom να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει με την ανάγνωση και άλλων, όλο και περισσότερων βιβλίων του. Ξάπλωσα και εγώ «Στο ντιβάνι» με την  ασύμβατη σχέση του έρωτα και της ψυχοθεραπείας με τον «Δήμιο του έρωτα», το συγκινητικό «Η μάνα και το νόημα της ζωής» και το τρομερά δύσκολο για εμένα «Στον κήπο του επίκουρου».

Μετά από τη στενή σχέση λοιπόν που έχει δημιουργηθεί μεταξύ εμένα και του αγαπητού Yalom, δε θα μπορούσα να μείνω ασυγκίνητη με την πρόσφατη ανακοίνωσή του, μέσα από την επίσημη σελίδα του στο Facebook, του νέου αλλά και τελευταίου του βιβλίου, με τον τίτλο: “Becoming myself”. Ο ίδιος προετοίμαζε καιρό τα απομνημονεύματά του και ο τίτλος ήταν ένα μέρος αυτού που αναζήτησε: «Το “Becoming Myself” δεν ήταν ο τίτλος που αρχικά επιθυμούσα. Πριν από λίγο καιρό βρήκα μία εκπληκτική φράση του Nietzsche στο «Τάδε έφη Ζαρατούστρα» που με συγκλόνισε και πάντα ήθελα να την χρησιμοποιήσω ως τίτλο των απομνημονευμάτων μου: "Αυτή ήταν η ζωή; Τότε λοιπόν, ακόμη μια φορά". Προσπάθησα σκληρά, αλλά δεν μπόρεσα να πείσω τον εκδότη μου που δεν του άρεσε ο τίτλος και φοβόταν ότι θα προκαλούσε σύγχυση στους αναγνώστες. Στη συνέχεια, σκέφτηκα ένα άλλο από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα του Nietzsche, το «Become who you are», που τελικά μεταμορφώθηκε στο «Becoming myself»].

Περιγράφει τη διαδικασία γραφής του τελευταίου του βιβλίου ως μία τρομερά δύσκολη διαδικασία. «Δεν ήθελα να τελειώσω αυτό το βιβλίο, γιατί ήξερα ότι θα ήταν το τελευταίο μου». Όμως, προσθέτει πως τελειώνει με μία αίσθηση υπερηφάνειας, αφού «είναι το βιβλίο που ήθελα να γράψω. Το τελειώνω και με μία αίσθηση λύπης, ακόμα και με θλίψη, γιατί τώρα αντιμετωπίζω μία νέα πρόκληση, τόσο δύσκολη για τους αφοσιωμένους συγγραφείς: να ζουν καλά χωρίς να έχουν να γράψουν ένα νέο βιβλίο».
Το "Becoming myself" αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο.
Καλές αναγνώσεις σε όλους!  +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ η ζωντανή βιβλιοθήκη

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα Positive People του +yannidakis!

Σίγουρα ο τίτλος θα σας έβαλε σε σκέψεις! Είναι δυνατόν να ζωντανέψουν τα βιβλία σε μία βιβλιοθήκη; 

Όχι, δεν θα μιλήσουμε για σενάρια επιστημονικής φαντασίας..

Υπάρχει μια βιβλιοθήκη στην οποία δεν βρίσκουμε τα παραδοσιακά βιβλία που περιμένουμε, μετακινείται διαρκώς και κυρίως, είναι διαδραστική. Στη Ζωντανή Βιβλιοθήκη συναντάμε ανθρώπους, τα λεγόμενα ζωντανά βιβλία, που αφηγούνται την ιστορία τους και μπαίνουν σε έναν δημιουργικό διάλογο με τον εκάστοτε αναγνώστη. Πρόκειται για ανθρώπους που ακόμη και στις σύγχρονες κοινωνίες θεωρούνται -και τις περισσότερες φορές, πράγματι είναι- περιθωριοποιημένοι. Μετανάστες, πρόσφυγες, ομοφυλόφιλοι, τρανς, οροθετικοί, κωφοί, άνθρωποι με αναπηρία ή ψυχικές νόσους και κάποιες περιθωριοποιημένες κατηγορίες επαγγελματιών.

«Η συγκεκριμένη δράση, στοχεύει σ’ ένα γενικό πληθυσμό που διερωτάται, αμφισβητεί και δεν ξέρει πού να πατήσει. Κάποιοι άνθρωποι είναι μια γκρίζα περιοχή του κόσμου σου που δεν θέλεις ν’ αγγίξεις. Εμείς σου δίνουμε τη δυνατότητα να κάτσεις απέναντι σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο με σάρκα και οστά και η γκρίζα περιοχή να πάρει χρώμα. Μας ενδιαφέρει να συμμετέχουμε σ’ έναν πολιτισμό που προωθεί την ποικιλομορφία, τη δυνατότητα όλων των ανθρώπων, ταυτοτήτων, μορφών, απεικονίσεων, να έχουν φωνή, λόγο, ύπαρξη, δικαιώματα, θεσμικά και ατομικά." μεταξύ άλλων αναφέρει η ιδρύτρια της Ζωντανής Βιβλιοθήκης στην Ελλάδα.

Μόλις διάβασα αυτή την δημοσίευση, συγκινήθηκα πάρα πολύ και το θεώρησα μία από τις πιο αξιόλογες ιδέες που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Μετά όμως απόρησα.. Γιατί δεν τα μαθαίνουμε αυτά από τις ειδήσεις; Που αντί να προβάλλουν περισσότερο τέτοιες πρωτοβουλίες μας βομβαρδίζουν με τρομολαγνεία, παραπληροφόρηση και χαμηλού επιπέδου θέματα. Γιατί δεν μας διδάσκουν στα σχολεία τέτοιες βασικές έννοιες, αξίες και ιδέες; Γιατί δεν τις υιοθετούμε στην πραγματικότητα;

Αν δεν είναι μια τέτοια είδηση σπίθα αισιοδοξίας.. τότε τι είναι;

Αντί να γκρινιάζουμε που η κοινωνία μας έχει διαλυθεί, ας παραδειγματιστούμε από τους έστω και λίγους ανθρώπους που έκαναν υπερβάσεις, έχοντας την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη ως πυξίδα. +Katerina Verigka

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ στην αναζήτηση της απλότητας

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα Positive People του +yannidakis!

Αναρωτιέμαι αν κάποια από τα δεινά που συμβαίνουν στον πλανήτη μας προέρχονται από την απουσία αναζήτησης της απλότητας. Ενώ ακούγεται υπερβολικό και ακραίο, αν το μελετήσεις λίγο παραπάνω θα βρεις μια βάση. Όταν διαρκώς επιθυμούμε περισσότερα και δεν ικανοποιούμαστε με τίποτα, όταν τρέχουμε αδιάκοπα για μια καλύτερη ζωή και τελικά χάνουμε πολύτιμες στιγμές, όταν γινόμαστε υπερκαταναλωτικοί και δεν αντιλαμβανόμαστε πως μας αρκούν λιγότερα, όταν αναζητούμε τα σπουδαία.. χάνουμε τα απλά και ουσιαστικά.

Η υπερβολική ανάλυση, το να τρώγεσαι συνεχώς με τα πάντα, δεν θα σε οδηγήσουν κατά την γνώμη μου σε μια καλύτερη ζωή. Απλοποίησε και θα εκπλαγείς από τα αποτελέσματα. Χωρίς φυσικά να ρίχνεις τον πήχη του επιπέδου σου, μπορείς να απλουστεύσεις τους τρόπους και τις διαδικασίες, διευκολύνοντας την καθημερινότητά σου.

Δες ποια είναι αυτά που σε κάνουν πραγματικά ευτυχισμένο, παρατήρησε καλά ποια είναι αυτά που σε βασανίζουν, που σου φέρνουν εμπόδια. Δοκίμασε όλο και πιο απλές λύσεις και διεξόδους.

"Όλα πρέπει να γίνονται όσο πιο απλά είναι δυνατόν, αλλά όχι απλούστερα. Η ζωή μας αναλώνεται σε λεπτομέρειες, απλοποιήστε απλοποιήστε."  Henry David Thoreau.

"Η αλήθεια είναι απλή κι ο λόγος της ακόμα πιο απλός."  Ευριπίδης.

"Απλότητα είναι να έχεις όλο τον ουρανό, και να αγαπάς ένα αστέρι...Να έχεις όλο τον ωκεανό... και να αγαπάς μια σταγόνα.. Να έχεις όλο τον κόσμο και ν' αγαπάς Μονάχα έναν άνθρωπο.."  (άγνωστη προέλευση)

Η ομορφιά της ζωής βρίσκεται σε απλά πράγματα. Σε ένα χάδι, μια αγκαλιά, στην ηρεμία της θάλασσας, στο αγαπημένο σου τραγούδι, στα γλυκά μάτια του σκύλου σου, ακόμα και σε ένα μικρό καυγαδάκι αγάπης, στην ατόφια ειλικρίνεια ενός παιδιού και σε αμέτρητα ακόμα πράγματα.

Η απλότητα περιλαμβάνει αισιοδοξία, έχει βάθος και διάρκεια.. Και είναι αυτή που πάντα βγαίνει νικήτρια. +Katerina Verigka

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ γιατί αγαπώ τον αύγουστο

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του  +yannidakis! 

Αύγουστος ίσον … πολλά πράγματα! Γι αυτό επέλεξα οι Σπίθες Αισιοδοξίας αυτού του μήνα να είναι ο ίδιος ο μήνας! Μία χρονική περίοδος που λίγο-πολύ την έχουμε συνδυάσει όλοι με παρόμοιο τρόπο στο μυαλό μας. Σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις των περισσότερων συντονίζονται. Το τέλος του καλοκαιριού, αλλά και η κορύφωσή του, πριν από την εκκίνηση μίας νέας (;) περιόδου. Στοιχεία που διαμορφώνουν τον Αύγουστο, θα λέγαμε εύκολα ότι αποτελούν μία μαζική κουλτούρα, όμως πόσο κακό είναι αυτό;

Ας δούμε λοιπόν τι κάνει αυτόν τον μήνα τόσο ξεχωριστό για εμένα ώστε να αισιοδοξώ μόνο στην αναφορά του!

Ανάλαφρος Αύγουστος

Στερεότυπες δράσεις που όμως αναμένουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς συμβαίνουν τώρα. Ο κατεξοχήν μήνας των διακοπών, αφού… Αύγουστος ίσον παύση. Και αν όχι παύση, σίγουρα επιβράδυνση των ρυθμών. Ακόμα και η διευθέτηση των τελευταίων υποχρεώσεων πριν την επίσημη εκκίνηση των αποδράσεων, αντιμετωπίζεται πιο βεβιασμένα αφού «να, ετοιμαζόμαστε για διακοπές!». Αλλαγή της ρουτίνας και ένα αυθαίρετο πρόγραμμα που τόσο λατρεύω. Ο Αύγουστος σου δίνει αυτή τη δυνατότητα: να μην υπακούς στα σταθερά και συγκεκριμένα ωράρια/πρότυπα ζωής που η κοινωνία σε έχει υποχρεώσει να επιβάλλεις στον εαυτό σου. Φτιάχνεις τη δική σου ρουτίνα, κομμένη και ραμμένη στα θέλω σου, με κοινό γνώμονα (φυσικά)  την προαναφερθείσα παύση.

Διπολικός Αύγουστος

Η διπολικότητα επιβάλλεται τον Αύγουστο, αλλιώς οι εμπειρίες είναι μισές. Αλληλουχία αντιφατικών και αντίθετων συναισθημάτων συμπληρώνουν την ανομοιόμορφη εικόνα αυτού του μήνα, ώστε να δώσουν την πλήρη συναισθηματική του υπόσταση. Διασκέδαση, χαρά, ζωντάνια διαδέχονται τη μοναχικότητα, συχνά τη θλιμμένη νοσταλγία, την ηρεμία. Στιγμές έντασης εναλλάσσονται με ήπιες, γαλήνιες μέχρι που η ψυχή γεμίσει από όλα τα φάσματα που μπορεί να της δώσει η αύρα αυτού του μήνα.

Φωτεινός Αύγουστος

Δεν είναι μόνο η Αυγουστιάτικη πανσέληνος που φωτίζει τις σκοτεινές νύχτες του Αυγούστου, είναι και η πληρότητα συναισθημάτων που συζητούσαμε προηγουμένως. Οι επιλογές που σου δίνονται αυτόν τον μήνα σε καλούν να αισθανθείς και το «άσπρο» και το «μαύρο», αποδεικνύοντας έτσι ότι το βαθύ αίσθημα ικανοποίησης δεν προέρχεται από το αίσθημα χαράς, αλλά από την ικανότητα να αισθανθεί κανείς τόσο το φως όσο και το σκοτάδι. Όταν θα έχει γευτεί και τις δύο αυτές πλευρές, τότε θα νιώσει πιο ζωντανός από κάθε άλλη φορά.

Στοχαστικός Αύγουστος

Και ύστερα από όλα αυτά, το τέλος Αυγούστου είναι συνήθως η αρχή μιας επόμενης περιόδου. Σκέψεις για το παρελθόν και το παρόν, αναθεώρηση συμπεριφορών και κριτική καταστάσεων βάζουν τα θεμέλια για την προετοιμασία των επόμενων βημάτων. Σκέψεις μη αναμενόμενες σε μια παραλία, συζητήσεις αυθόρμητες σε ένα μπαρ καταλήγουν να χτίζουν νέους στόχους που αυτοί με τη σειρά τους διαμορφώνουν το «μετά», το άγχος του οποίου έχει ήδη αρχίσει να εμφανίζεται..!

Υπάρχουν στερεότυπες πρακτικές, που μοιάζουν ίδιες για όλους και διαμορφώνουν τη λεγόμενη μαζική κουλτούρα. Όμως, αν δούμε πίσω από τη φαινομενική ομοιομορφία τους, θα δούμε τη διαφορετική και, κυρίως, μοναδική σημασία που αποκτούν για τον καθένα από εμάς. Έτσι λοιπόν, κοινές δραστηριότητες που διαμορφώνουν τον Αύγουστό μας μπορεί να μοιάζουν, αλλά κατορθώνουν κάτι πολύ σημαντικό. Όπως επισημαίνει ο John Storey αναζητώντας τον ορισμό της λαϊκής κουλτούρας: «οι διακοπές στη θάλασσα μπορεί να θεωρηθεί ότι σε ένα βαθμό λειτουργούν όπως τα όνειρα: αρθρώνουν με συγκαλυμμένη μορφή, συλλογικές ευχές και επιθυμίες». Κλείνοντας, όπως σημειώνει ο Maltby: « Αν είναι έγκλημα της λαϊκής κουλτούρας το ότι έχει πάρει τα όνειρά μας, τα έχει πακετάρει και μας τα πουλάει, τότε είναι και κατόρθωμά της το ότι μας έχει προσφέρει όλο και μεγαλύτερη ποικιλία ονείρων, απ’ όση θα μπορούσαμε ποτέ να έχουμε».

Ένα κείμενο που επιδιώκει να εμπλουτιστεί, περιμένοντας τις δικές σας ερμηνείες για τον μήνα Αύγουστο. 

Καλή συνέχεια διακοπών σε όλους!

Ό,τι και αν κάνετε, μην σταματήσετε ποτέ να ονειρεύεστε! +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ ώρα για αποφάσεις

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του  +yannidakis! 

Πριν έναν χρόνο, τέτοια εποχή, σας μιλούσα για το ενδιάμεσο. Για το ύποπτο διάστημα παύσης, αδράνειας, το λεγόμενο ως "ανάμεσα σε δύο φάσεις". Ο αποχαιρετισμός του προηγούμενου και η προετοιμασία του επόμενου. Τότε, παρομοιάσαμε το ενδιάμεσο με ένα χωλ, με έναν κοινόχρηστο χώρο μιας πολυκατοικίας και το συνδέσαμε με την ιδέα του Ma, την Ιαπωνική φιλοσοφία που ορίζει το ενδιάμεσο μέσω του χώρου, της τέχνης, μέχρι και μέσω στιγμών της καθημερινής ζωής, όπως είναι η ήρεμη στιγμή του διαλείμματος για μια κούπα τσάι, πριν επιστρέψουμε στην πολυάσχολη ρουτίνα μας. Με απλά λόγια, το συνδέσαμε με την απαραίτητη παύση πριν την επανεκκίνηση.

Σήμερα, έναν χρόνο μετά, ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε για το επόμενο βήμα. 

Ώρα λοιπόν για τις επόμενες προτάσεις της ιστορίας μας!

Ο Κρισναμούρτι ξεκινάει το βιβλίο "Η μόνη επανάσταση", δίνοντας μία προσωπική ερμηνεία του διαλογισμού, παραπέμποντας έτσι στην έννοια και τον στόχο του ενδιάμεσου που μας απασχόλησε, ως μέσο «κατανόησης του κόσμου και των δρόμων που ακολουθεί». Ο ίδιος λέει: "Ο διαλογισμός είναι περιπλάνηση μακριά από αυτόν τον κόσμο. Και πρέπει κανείς να ζει μέσα στον κόσμο, αλλά να μην ανήκει καθόλου σε αυτόν τον κόσμο. Τότε ο κόσμος έχει κάποιο νόημα και η ομορφιά του ουρανού και της γης είναι πάντα εκεί. Τότε η αγάπη δεν είναι ευχαρίστηση." Και συνεχίζει, καταλήγοντας σε αυτό που μας απασχολεί: "Από αυτό πηγάζει κάθε δράση που δεν είναι αποτέλεσμα έντασης, αντίφασης, αναζήτησης ικανοποίησης του «εγώ» ή έπαρσης της εξουσίας".

Έχοντας προηγηθεί το περίπλοκο και αμήχανο διάστημα λεγόμενο ως μεταίχμιο, έχουμε πλέον διαμορφώσει μία, αν όχι ξεκάθαρη, σίγουρα λιγότερο θολή εικόνα για τον εαυτό μας. Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι όντως κάθε δράση που συνεπάγεται της απόφασης ή της επιλογής δεν είναι αποτέλεσμα έντασης, αντίφασης, αναζήτησης ικανοποίησης του «εγώ» ή έπαρσης της εξουσίας. Είναι αποτέλεσμα εσωτερικής ηρεμίας, συνομιλίας με το ενδόμυχο «εγώ», αναζήτησης κατεύθυνσης, χτισίματος αυτοπεποίθησης.

Συχνά λένε πως, για να πάρεις μια σωστή απόφαση, θα βοηθούσε να αναλογιστείς προηγούμενες αποφάσεις-κομβικά σημεία της ζωής σου. Να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά κάθε σημαντικής απόφασης, να σκεφτείς αν υπερίσχυσε η λογική ή το συναίσθημα, να ανακαλέσεις αισθήματα πληρότητας ή μη που επακολούθησαν. Με τι γνώμονα έπραξες τότε; Το αποτέλεσμα σε ικανοποίησε άμεσα, μακροπρόθεσμα ή καθόλου; 

Για εμένα, όλα αυτά δεν έχουν και ιδιαίτερο νόημα, αφού το παρελθόν ανακατεύεται με τη μνήμη και ξεχνάει την αλήθεια. Ξανά σύμφωνα με τον Κρισναμούρτι: "Η αλήθεια δεν βρίσκεται ποτέ στο παρελθόν. Η αλήθεια που έρχεται από το παρελθόν είναι οι στάχτες της μνήμης. Η μνήμη ανήκει στον χρόνο και στις νεκρές στάχτες του χθες δεν υπάρχει αλήθεια. Η αλήθεια είναι κάτι ζωντανό, έξω από το πεδίο του χρόνου".

Δεν είπε κανείς πως μια απόφαση είναι εύκολη υπόθεση. Κουβαλάει άγχος, αμφιταλαντεύσεις και  αμφιβολίες. Τα απρόβλεπτα γεγονότα θα είναι πάντα εκεί για να μας αποπροσανατολίσουν και να μας βάλουν σε ένα λαβύρινθο αμφισβητήσεων και επαναπροσεγγίσεων. Όμως, θα ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με το βάρος μιας απόφασης, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή λιγότερο σημαντική, σίγουρα απαραίτητη για να συμπληρώσει το puzzle της ζωής μας.  

Να θυμάστε πάντα πως κάθε απόφαση, εκτός από τις εκπλήξεις που κρύβει, συνοδεύεται από μία εκκαθάριση. Συνοδεύεται από τη λύτρωση που μόνο το θάρρος για το "επόμενο βήμα" μπορεί να φέρει. +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ απόσταση αθήνα-χαλκίδα: κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis! 

Τις περισσότερες φορές ο τόπος που μένεις είναι και ο τόπος που λαμβάνουν χώρα όλες οι δραστηριότητες της καθημερινότητάς σου. Οι έξοδοι για διασκέδαση, οι συναντήσεις με φίλους, τα οικογενειακά τραπέζια, τα χόμπυ σου και προπάντων, η εργασία σου. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που ο τόπος εργασίας είναι διαφορετικός από τον τόπο διαμονής. Είναι μια κατάσταση που βλέπουμε ολοένα και περισσότερο, ειδικά την περίοδο εν μέσω κρίσης, όπου οι επιλογές λιγοστεύουν και η ανάγκη για εργασία αυξάνεται, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διανύσεις πολλά χιλιόμετρα καθημερινά για να φτάσεις σε αυτήν.

Τι σημαίνει αυτό το καθημερινό ταξίδι; Κούραση και ταλαιπωρία ή αλλαγή παραστάσεων και δράση; Τι από τα δύο υπερτερεί και τελικά σε ποιο βαθμό αλλάζει η καθημερινότητά σου όταν ο τόπος εργασίας σου είναι διαφορετικός από τον τόπο διαμονής σου;

Σίγουρα για τον καθένα από εμάς είναι μία προσωπική υπόθεση και παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες για να αναλύσουμε τον τρόπο που βιώνεται από τον καθένα μας αυτή η καθημερινή μετακίνηση. Έτσι λοιπόν, θα μιλήσω για εμένα, για την απόσταση μεταξύ Χαλκίδας-Αθήνας που έχω επιλέξει να διανύω καθημερινά, ελπίζοντας ότι πολλοί θα ταυτιστείτε μαζί μου και αν όχι, έστω να προβληματιστείτε και, ενδεχομένως να πειστείτε ότι αυτά που κερδίζεις είναι περισσότερα από αυτά που χάνεις.

Συχνά με ρωτούν γιατί δεν επιλέγω να μείνω στην πρωτεύουσα για λόγους διευκόλυνσης και συνειδητοποιώ ότι και εγώ το αποφεύγω. Τελικά, καταλήγω ότι με συναρπάζει αυτή η μετάβαση.

Η μετάβαση… από έναν κόσμο σε έναν άλλον. Από τη μία, η επαρχιακή πόλη και από την άλλη, η μεγαλούπολη. Δύο πόλεις από τη φύση τους διαφορετικές και αντίθετες.  Γνωστοί μεταξύ γνωστών έναντι αγνώστων μεταξύ αγνώστων, κουτσομπολιό αλλά και εγκάρδια επικοινωνία έναντι της ανωνυμίας αλλά και τυπικότητας, επαφή με τη φύση και το τοπίο σε αντίθεση με τις μεγάλες οδούς και τα μεγαλειώδη ψηλά κτίρια, μικρές αποστάσεις και οικειότητα απέναντι στη μακρινών αποστάσεων γνωριμία με νέες περιοχές. Όλα αυτά και άλλα τόσα θα μπορούσα να φέρω σε αντιπαραβολή ως στοιχεία που όχι μόνο συναντώ σε καθημερινή βάση αλλά βιώνω και, εν τέλει, αφομοιώνω.  Γίνομαι ένα με τις πόλεις, μπορεί να ζω στην μία από αυτές αλλά καταλήγω να κατοικώ και στις δύο. Παρατηρώ την κίνηση των ανθρώπων, τη συμπεριφορά τους, διαφορές σε αξίες ή και  αναγνωρίζω ομοιότητες. Αφουγκράζομαι τον αέρα της κάθε πόλης, την ενέργειά τους, τους ρυθμούς τους και σαν ιδανικός χαμελαίων  γίνομαι πολίτης με τα χαρακτηριστικά τους. όλα αυτά όμως για λίγο. Για όσο χρόνο θα πάρει το έργο μου στην πόλη στην οποία βρίσκομαι. 

Αυτό που έχει σημασία δεν είναι η παράθεση των διαφορετικών ή παρόμοιων συνθηκών και στοιχείων ζωής των δύο πόλεων, αλλά το γεγονός ότι έχω την ευκαιρία να ζω αυτό το δίπολο ως μια μοναδική εμπειρία. Η μετάβαση δεν γίνεται πάντα με ομαλό τρόπο. Βλέπω πράγματα που με μπερδεύουν ή με θλίβουν, ακούω διαλόγους που είναι μακριά από εμένα, αλλά σίγουρα καταλήγω να μαθαίνω λίγα περισσότερα για τους ανθρώπους και τη μορφή που δίνουν στη δημόσια ζωή. Και αυτό γιατί η τόσο συχνή αλλαγή, η τραμπάλα που γέρνει μία στο ένα σημείο και μία στο άλλο, σε καλεί να εξωτερικεύσεις δύο πλευρές της προσωπικότητάς σου που θα ανταποκριθούν κατάλληλα στις συνθήκες της πόλης στην οποία βρίσκεσαι και καλείσαι να ζήσεις. Έστω και για λίγες ώρες. 

Δε με φοβίζει η απόσταση ή το καθημερινό ταξίδι. Με φοβίζει η αδράνεια, η στασιμότητα, η μονομέρεια. Με γεμίζει η δράση, η κίνηση και η επαφή με ετερογενείς καταστάσεις. Αυτή η δυαδικότητα που διακρίνει κανείς από αυτήν την εμπειρία δε με μπερδεύει. Αντιθέτως, γεμίζει τα κενά μου. Με κάνει να αισθάνομαι πλήρης και μέρα με τη μέρα σοφότερη. Ένα ταξίδι γνώσης και απροσδόκητων εμπειριών ξεκινά με την κάθε νέα μέρα! Και είμαι έτοιμη να το ζήσω. +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »