προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΟΠΤΟ (μέρος 3/5)

Όταν ο Κανόμπης έφτασε στο σπίτι του θύματος, ο Θαλασσινός βρισκόταν μέσα στον σάκο όπου ο νεκρός είχε πεθάνει από ασφυξία.

- “Τι κάνεις εκεί μέσα Σπύρο”; ρώτησε με χιουμοριστικό ύφος ο συνεργάτης του.

- “Κοιτούσα νωρίτερα κασέτες από το κλειστό σύστημα ασφαλείας του μπαρ και είδα σε αρκετές φάσεις τον Τσακαλάκη. Ύστερα είδα ερωτικά βοηθήματα εδώ στο σπίτι. Κάποια από αυτά απαιτούν ιδιαίτερη ευλυγισία, όπως για παράδειγμα να μπορείς να τεντωθείς τόσο ώστε να βάλεις το μόριο σου στο ίδιο σου το στόμα” εξηγούσε ο Θαλασσινός.

- “Μπορείς να αφήσεις τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και να συνεχίσεις με την ουσία”; απάντησε αηδιασμένος ο Κανόμπης.

- “Καταλήγω πως είναι δυνατό ο Τσακαλάκης να χώθηκε μέσα σε αυτόν τον σάκο και να έκλεισε το φερμουάρ. Αν ψάξεις λίγο στο διαδίκτυο, θα βρεις πως ο σάκος αυτός χρησιμοποιείται κατά τον αυνανισμό”.

- “Αυτό σημαίνει πως είτε το θύμα ήταν μόνο του, άρχισε να παίζει και απλά το παράκανε… είτε ένας ερωτικός αντίζηλος το έκανε να φανεί σαν ατύχημα. Αυτό τι σημαίνει; Θα πρέπει να ψάχνουμε του φίλους του Τσακαλάκη”;

Την απορία του θα απαντούσε λίγο αργότερα η Ουρανία που κάλεσε στο τηλέφωνο.

- “Σας έχω νέα. Δεν υπάρχει Τσακαλάκης Αντρέας. Ο τύπος είναι ρώσος όχι όμως και ρώσος πολίτης”.

- “Τι σημαίνει αυτό Ουρανία”; ρώτησε απορημένος ο Κανόμπης.

- “Το πραγματικό όνομα του θύματος είναι ‘ΜΙΜ Β’ και δεν είναι παρά κωδικό όνομα ενός πράκτορα των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Βρισκόταν στο Ηράκλειο εδώ και περίπου τρία χρόνια και σίγουρα όχι σε διακοπές”.

- “Γιατί όμως στο Ηράκλειο; Είτε προστατευόταν από την υπηρεσία του για να μην εκτεθεί…” μάντεψε ο Κανόμπης.

- “…είτε βρισκόταν σε μυστική αποστολή πλησιάζοντας κάποιον που κρύβεται στο Ηράκλειο!” συμπλήρωσε ο Θαλασσινός.

- “Αν είναι έτσι όμως, γιατί δεν ήρθε κάποιο ρωσικό κλιμάκιο να ερευνήσει το συμβάν”; διερωτήθηκε η Ουρανία.

- “Είναι προφανές! Οι ρώσοι δεν θέλουν να αποκαλυφτούν. Είναι πίσω από κάποια έρευνα και έβαλαν την ελληνική αστυνομία σκοπίμως στην υπόθεση ώστε να μην χαλάσουν την κάλυψή τους” συμπέρανε ο Κανόμπης.

- “Κι εμείς θα παίξουμε το παιχνίδι τους. Οι ρώσοι δεν πίστευαν πως είμαστε αρκετά έξυπνοι για να ανακαλύψουμε το μυστικό τους και εκείνοι που έψαχνε ο ΜΙΜ Β θα μείνουν να πιστεύουν αυτό που θέλουμε. Εμείς θα συνεχίσουμε την έρευνα των ρώσων παραμένοντας και στην δική μας αποστολή που είναι να ανακαλύψουμε τον δολοφόνο” αποφάσισε ο Θαλασσινός.

Πράγματι, λίγες ώρες μετά η αστυνομία εξέδωσε δελτίο τύπου που ανέφερε πως ο Αντρέας Τσακαλάκης απεβίωσε μετά από ασφυξία που προκάλεσε ο ίδιος μετά από έξαρση αυτοϊκανοποίησης. Αυτή η ανακοίνωση ήταν αρκετή να επαναφέρει την ηρεμία στην Κρήτη, όχι όμως και στην Μ.Α.Ε.Κ.

:[
διαβάστε το τέταρτο μέρος του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός κυριακής ~ ΜΥΘΟΙ ΣΤΟ YANNIDAKIS: Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ Μ.Α.Ε.Κ.

Καληνωρίσματα. Εδώ και λίγο καιρό στους Μύθους του Μήνα διαβάζουμε για μία ομάδα αστυνομικών που εμφανίζονται κατά περιόδους αναλαμβάνοντας δύσκολες υποθέσεις κυρίως ανθρωποκτονιών. Επειδή έχουμε ήδη τρεις Μύθους με την ομάδα αυτή, άλλον έναν τον τρέχοντα μήνα και τον επόμενο μήνα θα διαβάσουμε ακόμη έναν, έκρινα σκόπιμο να σας κάνω μια παρουσίαση των φανταστικών αυτών χαρακτήρων.

Οι αστυνομικοί που θα δούμε παραπάνω απαρτίζουν την Μονάδα Ανεξιχνίαστων Εγκλημάτων Κρήτης (ΜΑΕΚ) και ανήκει διοικητικά στην Αστυνομία Κρήτης, ωστόσο έχει σαν βάση το Ηράκλειο. Πρόκειται για ένα παρακλάδι της αστυνομίας με μία σχετική ανεξαρτησία στις δράσεις της ώστε να υπάρχει το περιθώριο στα μέλη της Μονάδας να δρουν χωρίς να γίνονται αντιληπτοί.

Ας δούμε συνοπτικά και τους χαρακτήρες που αποτελούν την ΜΑΕΚ:

• Σπύρος Θαλασσινός πρόκειται για αστυνομικό με υψηλό βαθμό που ηγείται τυπικά της Μονάδας που όμως λειτουργεί με απόλυτη ισονομία των μελών της. Ο Θαλασσινός είναι συνήθως πιο διορατικός και εμπιστεύεται πολύ το ένστικτό του που συχνά τον δικαιώνει. Έχει οικογένεια με έναν γιο τον οποίο δεν βλέπει πολύ, αφού κατά την ανάληψη μίας υπόθεσης, συχνά αλλάζει τόπο κατοικίας για λόγους ασφαλείας. Ο Θαλασσινός είναι μέσου ύψους και σωματότυπου, ενώ διακρίνεται για το χιούμορ του.
• Όμηρος Κανόμπης η κινητήριος δύναμη της Μονάδας, αφού εκτός από άριστος γνώστης πολεμικών τεχνών, είναι πιο δραστήριος, φτάνοντας πρώτος στα πεδία δράσης, ενώ συχνά αναλαμβάνει να κάνει εκείνος τις ερωτήσεις στις απολογίες των υπόπτων αφήνοντας τον Θαλασσινό να παρατηρεί. Είναι ψηλός και αδύνατος και έχει εξαιρετική αντίληψη του χώρου.
• Ουρανία η πρώτη γυναίκα που εισχώρησε στα άδυτα της ΜΑΕΚ αποτελεί τον εγκέφαλο της τεχνολογίας της ομάδας. Βρίσκεται συνεχώς στο γραφείο της εβρισκόμενη σε διαρκή επαφή με τους δύο αστυνομικούς ώστε να εξυπηρετεί διάφορα αιτήματά τους, αφού έχει πρόσβαση στις πιο απόρρητες βάσεις δεδομένων του κόσμου και σε άπειρες πληροφορίες μέσω δικτύων που κρατάει σε ειδικά προγράμματα που έχει φτιάξει η ίδια. Είναι μετρίου αναστήματος και πολύ ελκυστική, ενώ πολύ συχνά έχει βοηθήσει την ομάδα υποδυόμενη διάφορους ρόλους ώστε να λειτουργεί σαν δόλωμα. Συχνά φλερτάρει με τον Κανόμπη.
• Πρώτο μέλος της ομάδας έγινε τελευταία και ένας απίθανος μαύρος μολοσσός που οι αστυνομικοί υιοθέτησαν όταν το αφεντικό του έπεσε θύμα δολοφονίας. Ο σκύλος εκπαιδεύτηκε άριστα και πλέον αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο στις έρευνες και πιστό σύντροφο της ομάδας.

Προς το παρόν η ΜΑΕΚ δεν έχει άλλα μέλη, όμως είμαι ανοιχτός στις απόψεις ή ιδέες σας…

Οι Μύθοι που ως τώρα έχουμε διαβάσει για την ομάδα είναι οι εξής:

1. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011 ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟΣ ΦΟΝΟΣ ΣΙΩΠΗΛΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 
2. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011 ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
3. ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011 ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
4. ΜΥΘΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΟΠΤΟ (βρίσκεται σε εξέλιξη)
5. και θα ακολουθήσει και ο Μύθος Σεπτεμβρίου σε λίγες ημέρες.

Οι Μύθοι με την ΜΑΕΚ δεν κοσμούν τους Μύθους του yannidakis κάθε μήνα, ωστόσο συχνά σε ένα καλό σενάριο θα διαβάζουμε τις δράσεις τους :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΟΠΤΟ (μέρος 2/5)

Η Μ.Α.Ε.Κ. συγκροτήθηκε με σκοπό την εξιχνίαση της δολοφονίας του αγνώστου, όμως σε κανέναν δεν άρεσε που άλλοι είχαν ερευνήσει νωρίτερα την υπόθεση, καθώς είχε ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος ενώ ποιος  ξέρει αν κάποιο στοιχείο παραποιήθηκε;

“Ας δούμε τα δεδομένα για να μην μπερδευτούμε. Έχουμε μαρτυρίες πως το τελευταίο βράδυ ο άντρας είχε μουσική από νωρίς στο διαμέρισμά του ενώ αργότερα ένας άντρας εισήλθε σε αυτό. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση ο άντρας είχε δεχτεί σεξουαλική εισχώρηση ενώ και ο ίδιος φέρεται να έχει συνουσιαστεί. Το τελευταίο, μας φανερώνει πως δεν βιάστηκε, ήταν ομοφυλόφιλος. Πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε αν ο τύπος δολοφονήθηκε από κάποιον αντίζηλο, πιθανό σε κάποιον καυγά. Όμηρε, θέλω να αναλάβεις να ερευνήσεις το σεξουαλικό περιβάλλον του θύματος”. Ο Θαλασσινός συνέχισε: “Οι γείτονες αναφέρουν πως το θύμα ήταν αλλοδαπός, όμως η ταυτότητα του είναι ελληνικότατη. Ας μάθουμε από που κρατάει η σκούφια του. Ουρανία, αυτό είναι για σένα. Θα σημειώσω και κάτι ακόμα. Ο ιατροδικαστής μιλάει για αυτοκτονία, όμως εγώ δεν έχω πειστεί ακόμα. Όπως προχωράει η έρευνα θα επικοινωνούμε ώστε να συνθέσουμε το πάζλ. Καλή τύχη”.

Ο Θαλασσινός επέστρεψε στο σπίτι του θύματος και ο Κανόμπης μεταφέρθηκε στην γύρω περιοχή. Μίλησε με γείτονες και βρήκε άτομα με τα οποία είχε βρεθεί τελευταία. Ο Τσακαλάκης δεν έδειχνε να έχει επαφές με πολύ κόσμο καθώς διατηρούσε χαμηλό προφίλ. όμως αυτό δεν είναι παράξενο για έναν ομοφυλόφιλο σε μία μικρή πόλη. Η έρευνα του τον οδήγησε σε ένα μπαρ στο οποίο συχνάζουν ομοφυλόφιλοι. Ο ιδιοκτήτης φρόντισε σύντομα να ξεκαθαρίσει τη θέση του: “Η αλήθεια είναι πως έχω πολλούς ομοφυλόφιλους θαμώνες, όμως σε καμία περίπτωση δεν είμαι μπαρ για ομοφυλόφιλους. Δε θέλω να ρισκάρω τη φήμη μου διότι κυκλοφορούν πολλοί ρατσιστές εκεί έξω που θα έκαναν ζημιά στο μαγαζί. Σας παρακαλώ να προστατεύσετε αυτήν την μυστικότητα για λόγους ασφαλείας. Εγώ θα σας πω ότι χρειάζεστε. Το παλικάρι το είδα στις εφημερίδες. Σας λέω με σιγουριά πως είναι ομοφυλόφιλος και μάλιστα πολύ ενεργός. Στο μπαρ συχνά ενοχλούσε πελάτες, ενώ δε δίσταζε να δοκιμάζει διάφορα παιχνίδια μαζί τους. Δε θα μου έκανε καθόλου εντύπωση να πήγαινε συχνά σπίτι του με άλλους άντρες”.

Ο Κανόμπης επέστρεψε στο σπίτι του θύματος έχοντας μια ιδέα για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του. Εκεί συνάντησε τον Θαλασσινό του οποίου η έρευνα είχε επίσης καταλήξει σε μία συμπληρωματική κατεύθυνση. Όμως τα δεδομένα θα άλλαζαν από αλλού.

:[
διαβάστε το τρίτο μέρος του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΟΠΤΟ (μέρος 1/5)

Μια φορά σε έναν καιρό στο Ηράκλειο, η μουσική μόλις που ακουγόταν έξω από το ακριβό διαμέρισμα στα προάστια. Η πόρτα άνοιξε και μια γυναικεία φιγούρα ξεπρόβαλε δεχούμενη έναν άντρα ντυμένο με στρατιωτική σχολή. Η γυναίκα αν και με πολύ προκλητικά ρούχα αποκαλύφθηκε δείχνοντας πως είναι άντρας τραβεστί.

Οι δύο άντρες αφού ξεκίνησαν με διάφορες χειρονομίες κατέληξαν να δοκιμάζουν σεξουαλικά παιχνίδια και να υποδύονται ρόλους. Σε έναν από αυτούς, ο οικοδεσπότης άρχισε να ανεβοκατεβάζει το φερμουάρ από κάτι σαν σάκο με σκληρές γωνίες, όμως ο φίλος του τον μετέφερε στην τουαλέτα όπου οι δυο τους κατέληξαν στη μπανιέρα απολαμβάνοντας ένα ζεστό μπάνιο.

Λίγες ώρες αργότερα, η μουσική συνέχιζε να παίζει όμως η ώρα είχε περάσει καθώς ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Η συνήθως ήσυχη γειτονιά στην περιοχή θορυβήθηκε από την παρατεταμένη μουσική. Κάποιοι δεν έδωσαν συνέχεια καθώς σίγουρα θα δικαιολογούσαν μία συνάντηση φίλων. Δεν ήταν όμως όλοι το ίδιο υπομονετικοί καθώς σύντομα κάλεσαν την αστυνομία.

Οι αστυνομικοί του τοπικού τμήματος διεξήγαγαν έρευνα ρουτίνας. Το θύμα είχε χωθεί στον σάκο, είχε τραβήξει προς τα μέσα το φερμουάρ και είχε πεθάνει από ασφυξία. Καθαρή περίπτωση αυτοκτονίας για την αστυνομία στην οποία έδειχνε να συνηγορεί και ο ιατροδικαστής, όμως το μυστήριο της ταυτότητας του θύματος περιέπλεκε τα πράγματα. Οι γείτονες κατέδειξαν στα όργανα πως το θύμα ήταν αλλοδαπός όμως η ταυτότητά του έγραφε Αντρέας Τσακαλάκης. Τι όμως κρυβόταν πίσω από την ασάφεια της ταυτότητας του θύματος;

Την απάντηση έδωσε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ο οποίος εκείνο το βράδυ πήρε εσπευσμένα τον αρχηγό της Αστυνομίας στην Κρήτη. “Είχα επικοινωνία με έναν ρώσο αξιωματούχο. Εχθές, πέθανε ένας άντρας αγνώστου προέλευσης. Θα δώσεις την υπόθεση στην Μονάδα Ανεξιχνίαστων Εγκλημάτων Κρήτης. Μου ζήτησε να βάλω τους καλύτερους και γι’ αυτό σε καλώ. Μην μου κάνεις ερωτήσεις γιατί δεν έχω απαντήσεις”. Ο υπουργός φαινόταν ιδιαίτερα αγχωμένος, όμως η εντολή ήταν ξεκάθαρη.

:[
διαβάστε το δεύτερο μέρους του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός κυριακής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑIKEΣ

Μια φορά σε έναν καιρό η νύχτα του καλοκαιριού δεν έσβηνε τα φώτα της πόλης, όμως κάπου κοντά στο κέντρο, στον πρώτο όροφο μιας πολυκατοικίας  πολλοί αστυνομικοί είχαν μαζευτεί μέσα και έξω βγάζοντας φωτογραφίες, ψάχνοντας για αποτυπώματα και συγκρατώντας το περίεργο πλήθος και τους δημοσιογράφους μακριά.

Λίγο αργότερα ο Σπύρος Θαλασσινός και ο Όμηρος Κανόμπης έφτασαν μαζί με τον Μολοσσό που είχαν υιοθετήσει το χειμώνα και προσέγγισαν τους υπόλοιπους αστυνομικούς.

- “Ε, κύριε. Ο σκύλος. Μακριά! Μπορεί να φθείρει στοιχεία” είπε διστακτικά ένας αστυνομικός.

- “Ο σκύλος είναι αστυνομικός και είναι βοηθός μας” απάντησε αυστηρά ο Θαλασσινός και μαζί συνέχισαν μπαίνοντας στην τουαλέτα του διαμερίσματος όπου μία γυμνή γυναίκα ήταν νεκρή μέσα στη μπανιέρα.

- “Τι έχουμε εδώ”;

- “Ανθρωποκτονία. Το πτώμα υπέστη ηλεκτροπληξία, όμως τα αίτιο θανάτου είναι ο πνιγμός”.

- “Εντάξει, μπήκε ο αγαπητικός που έμαθε ότι τον απατούσε και την σκότωσε”. Τον εποικοδομητικό διάλογο διέκοψε ένας αστυνόμος της σήμανσης:

- “Μη βιάζεστε παιδιά. Βρήκαμε έξω από την μπανιέρα υγρά. Μάλλον που έχουμε σεξουαλική πράξη” .

- “Τώρα μάλιστα! Απέκτησε ενδιαφέρον. Κάντε τις εξετάσεις στο εργαστήριο και ενημερώστε μας. Από εδώ έχουμε τελειώσει” είπε κοφτά ο Κανόμπης όσο κοιτούσε σε γωνίες του σπιτιού και άλλα σημεία που το έμπειρο μάτι του τον ωθούσε.

Λίγες μέρες μετά ο Θαλασσινός είχε κλήση από το εργαστήριο της αστυνομίας όπου ενημερώθηκε πως το υγρό ανήκε σε γυναίκα, δεν ήταν όμως του θύματος. Επίσης εντύπωση προκάλεσε πως τα υγρά ανήκουν μόνο σε μία γυναίκα. Ο Θαλασσινός ενημέρωσε αμέσως τον Κανόμπη.

- “Οπότε ξέρουμε πως η δολοφόνος είναι γυναίκα. Το ότι βρέθηκε να έχει υποστεί ηλεκτροπληξία το ενισχύει καθώς χρειάστηκε μια τέτοια συσκευή για να ακινητοποιήσει το θύμα του χωρίς να προηγηθεί μάχη, κάτι που σημαίνει πως ίσως μιλάμε για μικρή σωματική διάπλαση” ανέλυσε ο Θαλασσινός.

- “Και τα υγρά Σπύρο”;

- “Ίσως το θύμα να τη βρίσκει με το θέαμα του πτώματος και να αρχίζει να αυνανίζεται. Άρα… μιλάμε για ομοφυλόφιλη. Πάρε την Ουρανία για να ψάξει τις σχέσεις του θύματος. Ότι ξέρουμε” κατέληξε ενθουσιασμένος.

Λίγο μετά ο Κανόμπης μιλούσε με την Ουρανία:

- “Καλέ μου Όμηρε δεν βρήκα κάτι για να ικανοποιήσω τον Σπύρο. Βρήκα φωτογραφίες στο facebook και χάκαρα λίγο και το κινητό της. Αυτό το τελευταίο μην το πεις στον Σπύρο. Η κοπέλα είχε αρκετές σχέσεις, όλες με άντρα και μάλιστα βρήκα πως είχε αρραβωνιαστεί κάποτε. Είδα όμως αρκετές προκλητικές φωτογραφίες της με άντρες και γυναίκες. Δεν θα μου έκανε εντύπωση να έκανε δοκιμές στο κρεβάτι της. Άλλωστε αρέσουν αυτά σε εσάς τους άντρες” είπε με νόημα η Ουρανία.

- “Ενδιαφέρον. Μήπως έχεις κάτι προσωπικό να μοιραστείς μαζί μου”; απάντησε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Κανόμπης.

- “Εν ώρα υπηρεσίας; Ποτέ”!

Ο Κανόμπης και ο Θαλασσινός συζητούσαν τις εξελίξεις καθοδόν προς μία νέα κλήση στην οποία έφτασαν γρήγορα. Ήταν μία ακόμα γυναίκα, γυμνή στην μπανιέρα. Την είχε βρει η μητέρα της όταν ανησύχησε επειδή δεν απαντούσε στις κλήσεις της. “Αν βρούμε κάτι κοινό ανάμεσα στις δύο γυναίκες, τότε έχουμε εύκολη υπόθεση, αν όχι, τότε ετοιμαζόμαστε για το κυνήγι της πρώτης μανιακής δολοφόνου στην πόλη”!

Οι δύο αστυνομικοί με την βοήθεια της Ουρανίας έχουν εξαπολύσει ένα κυνηγητό με αντίπαλο τον χρόνο. Ψάχνουν παρελθοντικές σχέσεις των θυμάτων, φίλες, αντίζηλες και διασταυρώνουν τα πάντα με ότι στοιχείο βρήκαν στα δύο διαμερίσματα.

Δεν χρειάστηκαν πολλές μέρες για να λάβουν μία νέα κλήση. Ο Κανόμπης και ο Θαλασσινός απογοητευμένοι προσέγγιζαν την νέα διεύθυνση για να εξετάσουν ένα τρίτο θύμα. Στο διαμέρισμα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η μπανιέρα ήταν και πάλι γεμάτη, όμως το θύμα δεν βρισκόταν μέσα σε αυτή. Ήταν απ’ έξω όμως κάτι δεν πήγαινε καλά. Η ιατροδικαστής ανέφερε πως το θύμα είχε σκοτωθεί από ηλεκτροπληξία ενώ το φονικό όπλο βρισκόταν ακριβώς εκεί. Ήταν μία συσκευή ηλεκτρισμού, κάτι σαν εργαλείο αυτοάμυνας για τις γυναίκες. Το θύμα φορούσε γάντια.

- “Το διαμέρισμα ανήκει σε κάποια Βάσω Στάμου και αν δεις από την ταυτότητά της, δεν είναι το θύμα μας! Αν κρίνω από το όπλο και τα γάντια, το θύμα είναι η δολοφόνος μας. Πήγε για την επόμενη δολοφονία της, άρχισε να αυνανίζεται, όμως η Βάσω κατάφερε να την ακινητοποιήσει και να την σκοτώσει αμυνόμενη οπότε και διέφυγε”. Τις σκέψεις του διέκοψε μία κλήση από την Ουρανία. “Την βρήκα. Είναι στην οδό Στριλιγκά 44. Την εντόπισα από το κινητό”.

Οι αστυνομικοί έφτασαν στην πολυκατοικία και με την βοήθεια του μολοσσού βρήκαν ποια πόρτα διαμερίσματος να χτυπήσουν.

- “Αστυνομία! Ανοίξτε αμέσως” φώναξαν και η πόρτα άνοιξε σχεδόν αμέσως. Ήταν μία φοβισμένη κυρία και οι αστυνομικοί πιο ήρεμοι συνέχισαν: “ψάχνουμε την…”

- “Εμένα. Το ξέρω. Συγγνώμη που κρύφτηκα. Φοβήθηκα. Ορκίζομαι πως θα ερχόμουν σε εσάς αμέσως μετά” άρχισε να εξηγεί μια κοπέλα που μόλις είχε προβάλει στην πόρτα.

- “Πρέπει να μας πεις τι έγινε. Ξέρουμε πως πήγε να σου επιτεθεί, ίσως ενώ ετοιμαζόσουν για μπάνιο όμως εσύ αντέδρασες, την ακινητοποίησες και την χτύπησες με το ηλεκτρικό μαραφέτι” μιλούσε καθησυχαστικά ο Θαλασσινός.

- “Όχι, όχι! Αυτές μαλώσανε και επιτέθηκε η μία στην άλλη, οπότε βρήκα ευκαιρία και έφυγα” απάντησε αγανακτισμένη.

- “Αυτές; Ήταν δύο; Άκου Βάσω, δεν χρειάζεται να λες ψέματα. Ακόμα κι αν την σκότωσες ξέρουμε ότι ήσουν σε άμυνα και θα σε βοηθήσουμε, απλά πρέπει να μας πεις την αλήθεια” απάντησε καθησυχαστικός ο Κανόμπης.

- “Μα σας λέω την αλήθεια. Πρέπει να με πιστέψετε” επέμενε η Βάσω.

- “Τότε είμαστε αναγκασμένοι να σε συλλάβουμε ως ύποπτη για τη δολοφονία άγνωστης γυναίκας στο διαμέρισμά σου. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο τμήμα”.

H Βάσω θα έπρεπε να αποδείξει πως έλεγε την αλήθεια, αρκεί να έλεγε όντως την αλήθεια…

Η Βάσω πέρασε την πρώτη της νύχτα στο κρατητήριο ώσπου μία εξέλιξη έδωσε νέα προοπτική στην υπόθεση. Περαιτέρω έρευνες που έγιναν εκείνο το βράδυ στο διαμέρισμα της Βάσως έδειξαν πως τελικά υπήρχε υγρό κοντά στην μπανιέρα.

Το υγρό ωστόσο δεν ταυτιζόταν με εκείνο των προηγούμενων δολοφονιών. Ο Θαλασσινός και ο Κανόμπης ήταν πεπεισμένοι πως αν βρουν σε ποιον ανήκουν τα υγρά αυτά θα πλησίαζαν πολύ στην λύση της υπόθεσης. Η Βάσω δεν προέβαλε αντίσταση στο να εξετασθεί, όμως λίγο αργότερα τα αποτελέσματα έδειξαν πως ούτε αυτό το υγρό ανήκε στη Βάσω. Αυτό που νέα εξέταση έδειξε πάντως ήταν πως στο τελευταίο θύμα ανήκαν τα υγρά των προηγούμενων δύο δολοφονιών. Ήταν προφανές πως εκείνη ήταν η δολοφόνος. Όμως ποιος την σκότωσε;

Όλα έδειχναν πως η Βάσω είχε δίκιο. Πως πράγματι υπήρχε δεύτερο άτομο στις δολοφονίες. Η Βάσω σε μία περιγραφή της σε αστυνομικούς είχε πει πως η δύο γυναίκες πριν να παλέψουν έκαναν σεξουαλικά πειράγματα η μία στην άλλη. Λογικά το υγρό που βρέθηκε στο σπίτι της ανήκε στην δεύτερη αυτή γυναίκα που οι εξετάσεις έδειξαν πως δεν ήταν η Βάσω. Στο προφίλ που έφτιαξαν οι αστυνομικοί, οι δύο γυναίκες ακινητοποιούσαν τα θύματα τους με την ηλεκτροφόρα συσκευή, τα τοποθετούσαν στην μπανιέρα αφού την γέμιζαν και μπροστά στην από κοινού γυμνή θέα των τριών, έφταναν σε οργασμό αφήνοντας υπολείμματα στο πάτωμα.

Η Βάσω ελευθερώθηκε αν και η αστυνομία της παρείχε μια σχετική αστυνομική παρακολούθηση για λόγους ασφαλείας. Όμως κανένας δε θα έπρεπε να αισθάνεται ασφαλής.

Η αστυνομία αποφάσισε να μην προσφέρει άλλη προστασία στην Βάσω και αφού ο φύλακας την ενημέρωσε, αποχώρησε.

Για μερικές μέρες όλοι περίμεναν το επόμενο θύμα, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Τότε η Ουρανία είχε μία καλύτερη λύση. “Απόψε θα πάω στο ‘ΙΔΙΑ’. Είναι ένα μπαρ κοντά στο κέντρο όπου συγκεντρώνει λεσβίες. Αν δω κάτι ύποπτο θα αναφέρω”. Η Ουρανία πήγε χωρίς να έχει κάποιο αποτέλεσμα και συνέχισε να πηγαίνει κάθε βράδυ ερεθίζοντας την φαντασία του Κανόμπη:

- “Δεν πιστεύω να βρίσκεις κάτι τόσο ενδιαφέρον που να σε τραβάει εκεί κάθε βράδυ”.

- “Μα αφού το ξέρεις πως πηγαίνω ψάχνοντας για στοιχεία. Στο μεταξύ έχω και τα τυχερά μου” απάντησε χαμογελώντας πονηρά η Ουρανία. Όμως δεν έλεγε ψέματα. Η Ουρανία ήθελε να βρει κάποια κοπέλα για να καταλήξει μαζί της στο κρεβάτι, ίσως η ενδιαφερόμενη να ζητούσε νέα συνεργάτιδα στις δολοφονίες και στο κρεβάτι της.

Πράγματι, ένα βράδυ κατάφερε να βρει μία τέτοια κοπέλα. Κατευθυνόμενοι στο διαμέρισμα της Ουρανίας έστειλε γραπτό μήνυμα στον Κανόμπη: “Απόψε είμαι εκτός υπηρεσίας. Και θα πραγματοποιήσω μία φαντασίωση σου”. Ο Κανόμπης δεν έχασε την ευκαιρία να φτάσει στο διαμέρισμα της Ουρανίας. Μπήκε στο διαμέρισμα της αφού διέρρηξε την πόρτα. Ήθελε απλά να δει αν όλα ήταν καλά και… να ικανοποιήσει την περιέργεια ή μάλλον την φαντασίωσή του, χωρίς να γίνει αντιληπτός και να θέσει σε κίνδυνο τη σχέση του με την Ουρανία. Καθώς πλησίαζε άκουγε φωνές από την τουαλέτα. Ήταν ήχοι σεξουαλικής ικανοποίησης. Η Ουρανία συνουσιαζόταν με κάποια γυναίκα που ‘ψώνισε’ σε μπαρ! Ήταν έτοιμος να φύγει όταν ένοιωσε την περιέργεια του να τον λυγίζει. Έπρεπε να δει λίγο. Οι φωνές που άκουγε του άνοιξαν την όρεξη. Ο Όμηρος τελικά λύγισε και υπέκυψε στην σαρκική του επιθυμία οπότε μπήκε μέσα αντικρίζοντας δύο γυναίκες να συνουσιάζονται χρησιμοποιώντας ως σεξουαλικό βοήθημα την αναίσθητη Ουρανία. Ο Κανόμπης επιτέθηκε και στις δύο καταφέρνοντας σχεδόν αμέσως να τις ακινητοποιήσει. Η μία ήταν η Βάσω. Η άλλη γυναίκα ήταν άγνωστη. Αργότερα οι εξετάσεις θα έδειχναν πως ήταν τα δικά της υγρά που είχαν βρεθεί στο διαμέρισμα της Βάσως.

Όσο για την Ουρανία; Ήταν τυχερή! Είχε υποστεί ηλεκτροπληξία απλά και μόνο για να μην έχει τις αισθήσεις της. Οι δύο γυναίκες την χρησιμοποιούσαν και μόλις ολοκλήρωναν θα την έβαζαν στην γεμάτη μπανιέρα για να σβήσουν τα όποια αποτυπώματα και ύστερα θα την έπνιγαν, μένοντας πιστές στο πλάνο τους.

:[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (μέρος 4/4)

Η αστυνομία αποφάσισε να μην προσφέρει άλλη προστασία στην Βάσω και αφού ο φύλακας την ενημέρωσε, αποχώρησε.

Για μερικές μέρες όλοι περίμεναν το επόμενο θύμα, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Τότε η Ουρανία είχε μία καλύτερη λύση. “Απόψε θα πάω στο ‘ΙΔΙΑ’. Είναι ένα μπαρ κοντά στο κέντρο όπου συγκεντρώνει λεσβίες. Αν δω κάτι ύποπτο θα αναφέρω”. Η Ουρανία πήγε χωρίς να έχει κάποιο αποτέλεσμα και συνέχισε να πηγαίνει κάθε βράδυ ερεθίζοντας την φαντασία του Κανόμπη:

- “Δεν πιστεύω να βρίσκεις κάτι τόσο ενδιαφέρον που να σε τραβάει εκεί κάθε βράδυ”.

- “Μα αφού το ξέρεις πως πηγαίνω ψάχνοντας για στοιχεία. Στο μεταξύ έχω και τα τυχερά μου” απάντησε χαμογελώντας πονηρά η Ουρανία. Όμως δεν έλεγε ψέματα. Η Ουρανία ήθελε να βρει κάποια κοπέλα για να καταλήξει μαζί της στο κρεβάτι, ίσως η ενδιαφερόμενη να ζητούσε νέα συνεργάτιδα στις δολοφονίες και στο κρεβάτι της.

Πράγματι, ένα βράδυ κατάφερε να βρει μία τέτοια κοπέλα. Κατευθυνόμενοι στο διαμέρισμα της Ουρανίας έστειλε γραπτό μήνυμα στον Κανόμπη: “Απόψε είμαι εκτός υπηρεσίας. Και θα πραγματοποιήσω μία φαντασίωση σου”. Ο Κανόμπης δεν έχασε την ευκαιρία να φτάσει στο διαμέρισμα της Ουρανίας. Μπήκε στο διαμέρισμα της αφού διέρρηξε την πόρτα. Ήθελε απλά να δει αν όλα ήταν καλά και… να ικανοποιήσει την περιέργεια ή μάλλον την φαντασίωσή του, χωρίς να γίνει αντιληπτός και να θέσει σε κίνδυνο τη σχέση του με την Ουρανία. Καθώς πλησίαζε άκουγε φωνές από την τουαλέτα. Ήταν ήχοι σεξουαλικής ικανοποίησης. Η Ουρανία συνουσιαζόταν με κάποια γυναίκα που ‘ψώνισε’ σε μπαρ! Ήταν έτοιμος να φύγει όταν ένοιωσε την περιέργεια του να τον λυγίζει. Έπρεπε να δει λίγο. Οι φωνές που άκουγε του άνοιξαν την όρεξη. Ο Όμηρος τελικά λύγισε και υπέκυψε στην σαρκική του επιθυμία οπότε μπήκε μέσα αντικρίζοντας δύο γυναίκες να συνουσιάζονται χρησιμοποιώντας ως σεξουαλικό βοήθημα την αναίσθητη Ουρανία. Ο Κανόμπης επιτέθηκε και στις δύο καταφέρνοντας σχεδόν αμέσως να τις ακινητοποιήσει. Η μία ήταν η Βάσω. Η άλλη γυναίκα ήταν άγνωστη. Αργότερα οι εξετάσεις θα έδειχναν πως ήταν τα δικά της υγρά που είχαν βρεθεί στο διαμέρισμα της Βάσως.

Όσο για την Ουρανία; Ήταν τυχερή! Είχε υποστεί ηλεκτροπληξία απλά και μόνο για να μην έχει τις αισθήσεις της. Οι δύο γυναίκες την χρησιμοποιούσαν και μόλις ολοκλήρωναν θα την έβαζαν στην γεμάτη μπανιέρα για να σβήσουν τα όποια αποτυπώματα και ύστερα θα την έπνιγαν, μένοντας πιστές στο πλάνο τους.

:[
διαβάστε ολόκληρο το Μύθο την ερχόμενη Κυριακή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (μέρος 3/4)

Η Βάσω πέρασε την πρώτη της νύχτα στο κρατητήριο ώσπου μία εξέλιξη έδωσε νέα προοπτική στην υπόθεση. Περαιτέρω έρευνες που έγιναν εκείνο το βράδυ στο διαμέρισμα της Βάσως έδειξαν πως τελικά υπήρχε υγρό κοντά στην μπανιέρα.

Το υγρό ωστόσο δεν ταυτιζόταν με εκείνο των προηγούμενων δολοφονιών. Ο Θαλασσινός και ο Κανόμπης ήταν πεπεισμένοι πως αν βρουν σε ποιον ανήκουν τα υγρά αυτά θα πλησίαζαν πολύ στην λύση της υπόθεσης. Η Βάσω δεν προέβαλε αντίσταση στο να εξετασθεί, όμως λίγο αργότερα τα αποτελέσματα έδειξαν πως ούτε αυτό το υγρό ανήκε στη Βάσω. Αυτό που νέα εξέταση έδειξε πάντως ήταν πως στο τελευταίο θύμα ανήκαν τα υγρά των προηγούμενων δύο δολοφονιών. Ήταν προφανές πως εκείνη ήταν η δολοφόνος. Όμως ποιος την σκότωσε;

Όλα έδειχναν πως η Βάσω είχε δίκιο. Πως πράγματι υπήρχε δεύτερο άτομο στις δολοφονίες. Η Βάσω σε μία περιγραφή της σε αστυνομικούς είχε πει πως η δύο γυναίκες πριν να παλέψουν έκαναν σεξουαλικά πειράγματα η μία στην άλλη. Λογικά το υγρό που βρέθηκε στο σπίτι της ανήκε στην δεύτερη αυτή γυναίκα που οι εξετάσεις έδειξαν πως δεν ήταν η Βάσω. Στο προφίλ που έφτιαξαν οι αστυνομικοί, οι δύο γυναίκες ακινητοποιούσαν τα θύματα τους με την ηλεκτροφόρα συσκευή, τα τοποθετούσαν στην μπανιέρα αφού την γέμιζαν και μπροστά στην από κοινού γυμνή θέα των τριών, έφταναν σε οργασμό αφήνοντας υπολείμματα στο πάτωμα.

Η Βάσω ελευθερώθηκε αν και η αστυνομία της παρείχε μια σχετική αστυνομική παρακολούθηση για λόγους ασφαλείας. Όμως κανένας δε θα έπρεπε να αισθάνεται ασφαλής.

:[
διαβάστε το τέταρτο και τελευταίο μέρος του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (μέρος 2/4)

Οι δύο αστυνομικοί με την βοήθεια της Ουρανίας έχουν εξαπολύσει ένα κυνηγητό με αντίπαλο τον χρόνο. Ψάχνουν παρελθοντικές σχέσεις των θυμάτων, φίλες, αντίζηλες και διασταυρώνουν τα πάντα με ότι στοιχείο βρήκαν στα δύο διαμερίσματα.

Δεν χρειάστηκαν πολλές μέρες για να λάβουν μία νέα κλήση. Ο Κανόμπης και ο Θαλασσινός απογοητευμένοι προσέγγιζαν την νέα διεύθυνση για να εξετάσουν ένα τρίτο θύμα. Στο διαμέρισμα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η μπανιέρα ήταν και πάλι γεμάτη, όμως το θύμα δεν βρισκόταν μέσα σε αυτή. Ήταν απ’ έξω όμως κάτι δεν πήγαινε καλά. Η ιατροδικαστής ανέφερε πως το θύμα είχε σκοτωθεί από ηλεκτροπληξία ενώ το φονικό όπλο βρισκόταν ακριβώς εκεί. Ήταν μία συσκευή ηλεκτρισμού, κάτι σαν εργαλείο αυτοάμυνας για τις γυναίκες. Το θύμα φορούσε γάντια.

- “Το διαμέρισμα ανήκει σε κάποια Βάσω Στάμου και αν δεις από την ταυτότητά της, δεν είναι το θύμα μας! Αν κρίνω από το όπλο και τα γάντια, το θύμα είναι η δολοφόνος μας. Πήγε για την επόμενη δολοφονία της, άρχισε να αυνανίζεται, όμως η Βάσω κατάφερε να την ακινητοποιήσει και να την σκοτώσει αμυνόμενη οπότε και διέφυγε”. Τις σκέψεις του διέκοψε μία κλήση από την Ουρανία. “Την βρήκα. Είναι στην οδό Στριλιγκά 44. Την εντόπισα από το κινητό”.

Οι αστυνομικοί έφτασαν στην πολυκατοικία και με την βοήθεια του μολοσσού βρήκαν ποια πόρτα διαμερίσματος να χτυπήσουν.

- “Αστυνομία! Ανοίξτε αμέσως” φώναξαν και η πόρτα άνοιξε σχεδόν αμέσως. Ήταν μία φοβισμένη κυρία και οι αστυνομικοί πιο ήρεμοι συνέχισαν: “ψάχνουμε την…”

- “Εμένα. Το ξέρω. Συγγνώμη που κρύφτηκα. Φοβήθηκα. Ορκίζομαι πως θα ερχόμουν σε εσάς αμέσως μετά” άρχισε να εξηγεί μια κοπέλα που μόλις είχε προβάλει στην πόρτα.

- “Πρέπει να μας πεις τι έγινε. Ξέρουμε πως πήγε να σου επιτεθεί, ίσως ενώ ετοιμαζόσουν για μπάνιο όμως εσύ αντέδρασες, την ακινητοποίησες και την χτύπησες με το ηλεκτρικό μαραφέτι” μιλούσε καθησυχαστικά ο Θαλασσινός.

- “Όχι, όχι! Αυτές μαλώσανε και επιτέθηκε η μία στην άλλη, οπότε βρήκα ευκαιρία και έφυγα” απάντησε αγανακτισμένη.

- “Αυτές; Ήταν δύο; Άκου Βάσω, δεν χρειάζεται να λες ψέματα. Ακόμα κι αν την σκότωσες ξέρουμε ότι ήσουν σε άμυνα και θα σε βοηθήσουμε, απλά πρέπει να μας πεις την αλήθεια” απάντησε καθησυχαστικός ο Κανόμπης.

- “Μα σας λέω την αλήθεια. Πρέπει να με πιστέψετε” επέμενε η Βάσω.

- “Τότε είμαστε αναγκασμένοι να σε συλλάβουμε ως ύποπτη για τη δολοφονία άγνωστης γυναίκας στο διαμέρισμά σου. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο τμήμα”.

H Βάσω θα έπρεπε να αποδείξει πως έλεγε την αλήθεια, αρκεί να έλεγε όντως την αλήθεια…

:[
διαβάστε το τρίτο μέρος του Μύθου εκτάκτως την ερχόμενη Κυριακή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (μέρος 1/4)

Μια φορά σε έναν καιρό η νύχτα του καλοκαιριού δεν έσβηνε τα φώτα της πόλης, όμως κάπου κοντά στο κέντρο, στον πρώτο όροφο μιας πολυκατοικίας  πολλοί αστυνομικοί είχαν μαζευτεί μέσα και έξω βγάζοντας φωτογραφίες, ψάχνοντας για αποτυπώματα και συγκρατώντας το περίεργο πλήθος και τους δημοσιογράφους μακριά.

Λίγο αργότερα ο Σπύρος Θαλασσινός και ο Όμηρος Κανόμπης έφτασαν μαζί με τον Μολοσσό που είχαν υιοθετήσει το χειμώνα και προσέγγισαν τους υπόλοιπους αστυνομικούς.

- “Ε, κύριε. Ο σκύλος. Μακριά! Μπορεί να φθείρει στοιχεία” είπε διστακτικά ένας αστυνομικός.

- “Ο σκύλος είναι αστυνομικός και είναι βοηθός μας” απάντησε αυστηρά ο Θαλασσινός και μαζί συνέχισαν μπαίνοντας στην τουαλέτα του διαμερίσματος όπου μία γυμνή γυναίκα ήταν νεκρή μέσα στη μπανιέρα.

- “Τι έχουμε εδώ”;

- “Ανθρωποκτονία. Το πτώμα υπέστη ηλεκτροπληξία, όμως τα αίτιο θανάτου είναι ο πνιγμός”.

- “Εντάξει, μπήκε ο αγαπητικός που έμαθε ότι τον απατούσε και την σκότωσε”. Τον εποικοδομητικό διάλογο διέκοψε ένας αστυνόμος της σήμανσης:

- “Μη βιάζεστε παιδιά. Βρήκαμε έξω από την μπανιέρα υγρά. Μάλλον που έχουμε σεξουαλική πράξη” .

- “Τώρα μάλιστα! Απέκτησε ενδιαφέρον. Κάντε τις εξετάσεις στο εργαστήριο και ενημερώστε μας. Από εδώ έχουμε τελειώσει” είπε κοφτά ο Κανόμπης όσο κοιτούσε σε γωνίες του σπιτιού και άλλα σημεία που το έμπειρο μάτι του τον ωθούσε.

Λίγες μέρες μετά ο Θαλασσινός είχε κλήση από το εργαστήριο της αστυνομίας όπου ενημερώθηκε πως το υγρό ανήκε σε γυναίκα, δεν ήταν όμως του θύματος. Επίσης εντύπωση προκάλεσε πως τα υγρά ανήκουν μόνο σε μία γυναίκα. Ο Θαλασσινός ενημέρωσε αμέσως τον Κανόμπη.

- “Οπότε ξέρουμε πως η δολοφόνος είναι γυναίκα. Το ότι βρέθηκε να έχει υποστεί ηλεκτροπληξία το ενισχύει καθώς χρειάστηκε μια τέτοια συσκευή για να ακινητοποιήσει το θύμα του χωρίς να προηγηθεί μάχη, κάτι που σημαίνει πως ίσως μιλάμε για μικρή σωματική διάπλαση” ανέλυσε ο Θαλασσινός.

- “Και τα υγρά Σπύρο”;

- “Ίσως το θύμα να τη βρίσκει με το θέαμα του πτώματος και να αρχίζει να αυνανίζεται. Άρα… μιλάμε για ομοφυλόφιλη. Πάρε την Ουρανία για να ψάξει τις σχέσεις του θύματος. Ότι ξέρουμε” κατέληξε ενθουσιασμένος.

Λίγο μετά ο Κανόμπης μιλούσε με την Ουρανία:

- “Καλέ μου Όμηρε δεν βρήκα κάτι για να ικανοποιήσω τον Σπύρο. Βρήκα φωτογραφίες στο facebook και χάκαρα λίγο και το κινητό της. Αυτό το τελευταίο μην το πεις στον Σπύρο. Η κοπέλα είχε αρκετές σχέσεις, όλες με άντρα και μάλιστα βρήκα πως είχε αρραβωνιαστεί κάποτε. Είδα όμως αρκετές προκλητικές φωτογραφίες της με άντρες και γυναίκες. Δεν θα μου έκανε εντύπωση να έκανε δοκιμές στο κρεβάτι της. Άλλωστε αρέσουν αυτά σε εσάς τους άντρες” είπε με νόημα η Ουρανία.

- “Ενδιαφέρον. Μήπως έχεις κάτι προσωπικό να μοιραστείς μαζί μου”; απάντησε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Κανόμπης.

- “Εν ώρα υπηρεσίας; Ποτέ”!

Ο Κανόμπης και ο Θαλασσινός συζητούσαν τις εξελίξεις καθοδόν προς μία νέα κλήση στην οποία έφτασαν γρήγορα. Ήταν μία ακόμα γυναίκα, γυμνή στην μπανιέρα. Την είχε βρει η μητέρα της όταν ανησύχησε επειδή δεν απαντούσε στις κλήσεις της. “Αν βρούμε κάτι κοινό ανάμεσα στις δύο γυναίκες, τότε έχουμε εύκολη υπόθεση, αν όχι, τότε ετοιμαζόμαστε για το κυνήγι της πρώτης μανιακής δολοφόνου στην πόλη”!

:[
διαβάστε το δεύτερο μέρος του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός κυριακής - ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΝIOY: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΖΩΗΣ

Μια φορά σε έναν καιρό στο τοπικό αστυνομικό τμήμα της πόλης, μία νεαρή γυναίκα έφτασε προσπαθώντας να μιλήσει εμπιστευτικά με κάποιον αστυνομικό:
- “Γεια σας. Θα ήθελα να αναφέρω μία εξαφάνιση. Πρόκειται για τον άντρα μου” είπε ψύχραιμα δείχνοντας όμως φοβισμένη.
-  “Δηλώσεις για εξαφανίσεις, μετά από εικοσιτέσσερις ώρες” απάντησε αδιάφορα μία ένστολη.
- “Ξέρετε… ο άντρας μου αγνοείται περισσότερο από ένα μήνα” δήλωσε πιο έντονα με φοβισμένη φωνή.
Η ένστολη παρέπεμψε τη γυναίκα στο γραφείο του αστυνόμου Περάκη ο οποίος είχε ειδικότητα στις εξαφανίσεις.

Αφού έδειξε σίγουρος για τον εαυτό του, καθησύχασε την τρομοκρατημένη γυναίκα και άρχισε να της ζητά πληροφορίες για τον άντρα της.
- “Ο άντρας μου είναι πολύ κοινωνικός. Ήταν πάντα σε διάφορες εκδηλώσεις, ιδιαίτερα φιλικός με τους πελάτες του, έχουμε πολλές παρέες και γενικά μια ιδιαίτερα προβεβλημένη ζωή. Με φίλους του από την πολιτική μάλιστα συζητούσανε το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Υπέροχος σύζυγος, φανταστικός πατέρας και πάντα η ψυχή της παρέας. Δεν είχε ποτέ τάσεις φυγής, δεν έχει εχθρούς, είχε πάντα σιγουριά για τον εαυτό του και πάντα έδινε συμβουλές για σίγουρα βήματα στη ζωή όπως εμείς τα κάναμε. Το τελευταίο διάστημα ήταν προβληματισμένος με τις χαμηλές επιδόσεις στη δουλειά όμως πάντα φρόντιζε να είναι ευχάριστος”.
- “Γιατί αργήσατε τόσο πολύ να δηλώσετε την εξαφάνιση”; συνέχισε να ρωτά σκεπτικός.
- “Όπως σας είπα, ήταν πάντοτε υποστηρικτής στα σίγουρα βήματα. Δεν ήταν στην φιλοσοφία του να κάνει κάτι τέτοιο κι έτσι υποθέταμε πως είχε φύγει με κάποιον σκοπό” απάντησε με τύψεις η δυστυχισμένη γυναίκα.

Ο Περάκης έφυγε με τη γυναίκα του αγνοούμενου για να μάθει περισσότερα για την καθημερινότητά του και σύντομα βρισκόταν σπίτι του όπου γνώριζε την κόρη του. Μια πεντάχρονη κορούλα που έδειχνε σε κακή κατάσταση από την απουσία του μπαμπά της. Με τη γυναίκα του, βλέπανε φωτογραφίες, μπήκανε σε κοινωνικά δίκτυα, ενώ εκείνη του εξηγούσε τις συνήθειες του. Ο Στέφανος Χαρίσης είχε μια κανονική ευτυχισμένη ζωή και ο Περάκης που έμεινε ως αργά στο σπίτι του, δεν μπορούσε να βρει ψεγάδια σ’ αυτήν. Έβλεπε μια πολύ όμορφη γυναίκα, μια υπέροχη κόρη και απ’ ότι αντιλαμβανόταν, απόλυτη κοινωνική αποδοχή. Τι ήταν αυτό που τον έκανε να εξαφανιστεί;

Στο πίσω μέρος του μυαλού του Περάκη βρισκόταν πάντα το ενδεχόμενο, ο Στέφανος να έχει δολοφονηθεί. Προφανώς δεν ήταν θύμα απαγωγής εφόσον εδώ και ένα μήνα κανείς δε ζήτησε λύτρα, αν και το γεγονός πως η γυναίκα του λάμβανε αρκετά χρήματα κάθε μήνα με κάποιον μυστηριώδη τρόπο, τον έκανε να έχει δεύτερες σκέψεις.

Τα πράγματα όμως δεν ήταν έτσι. Ο Στέφανος ζούσε και βρισκόταν πολύ κοντά στην οικογένεια του. Είχε νοικιάσει μια μικρή γκαρσονιέρα σε διπλανή πόλη και συχνά περνούσε μεταμφιεσμένος κοντά στο σπίτι του για να δει τη γυναίκα του και το παιδί του χωρίς όμως ποτέ εκείνοι να τον αντιληφθούν. Στην γκαρσονιέρα υπήρχε ένας πανάκριβος υπολογιστής, μία τηλεόραση, ένα κρεβάτι και αμέτρητα βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες, όλα τακτοποιημένα στο πάτωμα. Όταν δεν παρακολουθούσε κρυφά την οικογένειά του, έγραφε. Έγραφε ασταμάτητα στον υπολογιστή του.

Ο Στέφανος ήταν ένας διάσημος συντάκτης σε πληθώρα εφημερίδων και περιοδικών. Έγραφε για θέματα ποικίλης ύλης και χρησιμοποιούσε πάντοτε ψευδώνυμα. Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι ο Σέφανος, αφού με όλους τους εκδότες συνομιλούσε ηλεκτρονικά, όμως όλοι ήταν ικανοποιημένοι μαζί του και ποτέ κανείς δεν έψαξε για κάτι περισσότερο. Στήλες, άρθρα ή και αφιερώματα για θέματα πολιτικής, αθλητισμού, οικονομίας και οτιδήποτε βρισκόταν στην επικαιρότητα, απασχολούσαν την θεματολογία του. Όταν όμως έστελνε καθημερινά την ύλη του, όταν θα είχε χρόνο να κλείσει τον υπολογιστή και να ξεκουραστεί, εκείνος συνέχιζε… Δούλευε πάνω σε κάτι ξεχωριστό. Ένα βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα. Κάτι που θα του εξασφάλιζε αρκετά χρήματα για πολύ καιρό.

Η μόνη επαφή του Στέφανου με το παρελθόν του, ήταν η Αριστέα. Φίλη από παλιά, συνέχιζαν να έχουν επικοινωνία αφού του είχε ορκιστεί πως δεν θα αποκάλυπτε το μυστικό του. Ήταν η μόνη γυναίκα που τον ηρεμούσε, που μάθαινε τα σχέδια και τις φιλοδοξίες του, τα πιο απόκρυφα μυστικά του και τώρα η μόνο που τον συνέδεε με το ένδοξο παρελθόν του. Μέσω εκείνης έστελνε χρήματα στην οικογένεια του από κάποιον γνωστό της στο ταχυδρομείο, χωρίς ποτέ κανείς να αντιληφθεί τον αποστολέα.

Την ίδια ώρα ο Περάκης μιλούσε με τους γνωστούς του επιβεβαιώνοντας την κοινωνικότητα του αγνοούμενου, την αυτοπεποίθηση και το κύρος του σαν άτομο. Οι έρευνές του, δεν άργησαν να φτάσουν στην Αριστέα η οποία στην αρχή προσπάθησε να κρατήσει το μυστικό από την αστυνομία όμως τα λόγια του Περάκη τη λύγισαν: “Η Χρύσα είναι φοβισμένη. Νομίζει πως ο άντρας της πέθανε και το παιδί χάνει την ηρεμία του. Εξάλλου αν μαθευτεί πως κάτι συμβαίνει θα αντιμετωπίσεις προβλήματα με τον νόμο. Αυτά στα λέω φιλικά. Εσύ μπορείς να μου πεις τι πρέπει να κάνω αν θέλεις…” είπε κι εκείνη δάκρυσε, ανοίγοντας ένα φάκελο στον υπολογιστή της που περιείχε το αρχείο συνομιλιών τους. “Δε θα ακουστείς πουθενά. Ούτε στην Χρύσα ούτε στον Στέφανο”.

Ο Περάκης έφυγε ικανοποιημένος για να απευθυνθεί σε συναδέλφους του που θα έβρισκαν τα ίχνη του μέσω του υπολογιστή που χρησιμοποιούσε για να συνομιλήσει με την Αριστέα.

Ο Περάκης κατάφερε να φτάσει στα ίχνη του Στέφανου και τον βρήκε ακριβώς τη στιγμή που βρισκόταν σπίτι του και έγραφε. Ο Περάκης χτύπησε την πόρτα κρατώντας το όπλο του και σύντομα η πόρτα άνοιξε. Τα βλέμματα των δύο αντρών συναντήθηκαν χωρίς να μιλήσουν για λίγο. “Δεν διέπραξα κάποιο αδίκημα, δεν θα με συλλάβεις” έσπασε τη σιωπή ο Στέφανος.
- “Όχι, όμως παίρνω τώρα τη γυναίκα σου να την ενημερώσω ότι σε βρήκαμε. Μετά από τόσο καιρό είναι τρομοκρατημένη όπως και η κόρη σου κι εσύ απαθής τους έχεις βυθίσει στην αβεβαιότητα” του απάντησε αφοπλιστικά ο Περάκης.

Ο Στέφανος τελικά γύρισε σπίτι του, στην οικογένεια του. Κανείς δεν έμαθε που ήταν και τι έκανε, καθώς όλοι είχαν όρεξη να ξεχάσουν αυτό που έζησαν. Όλοι;

Πολύ εύκολα οι φίλοι του φρόντισαν να έχει έτοιμη εργασία, ενώ σύντομα προσπαθούσαν όλοι να συνηθίζουν σε μια νέα ζωή που παρά τις προσδοκίες όμως, δεν θα ήταν ποτέ ξανά ίδια. Ο Στέφανος έδειχνε πως αγαπούσε την κόρη του, όμως δεν κατάφερνε να είναι συνεπής. Δεν ήταν επιμελής στην κόρη του, δεν έδειχνε ενδιαφέρον στη γυναίκα του. Κι όμως εκείνη τον στήριζε. Δεν κατάφερε να ανταποκριθεί ούτε καν όταν η γυναίκα του τον περίμενε γυμνή στο κρεβάτι. Είχε φροντίσει για όλα αφήνοντας τον να κάνει ελάχιστα. Κι όμως… εκείνος δεν ανταποκρίθηκε βυθίζοντας την Χρύσα σε σκέψεις.

Ο Στέφανος ήταν ένας ξένος. Δεν δεχόταν να συναντηθεί με τους φίλους του, ήταν αντιπαραγωγικός στη δουλειά, δεν είχε όρεξη να περνά χρόνο με τη γυναίκα του κι εκείνη δεν σταματούσε να τον υπερασπίζεται. Τον δικαιολογούσε στις παρέες, έβρισκε παράξενες ιστορίες για να λέει στην κόρη τους. Κι όταν προσπαθούσε να μιλήσει στον άντρα της, εκείνος πάντα την απωθούσε ευγενικά.

Η Χρύσα είχε ανησυχήσει και νόμιζε πως κάτι άλλο συνέβαινε. Επισκέφθηκε τον αστυνόμο Περάκη για να του διηγηθεί την τροπή που είχε πάρει η επιστροφή του Στέφανου σπίτι. Συναντήθηκαν σε ένα εστιατόριο όπου η Χρύσα του περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια την πραγματικότητα δείχνοντάς του την απόγνωση. Δεν ήλπιζε σε κάτι, ήθελε απλά να μοιραστεί το πρόβλημα με κάποιον που ήξερε την ιστορία όσο κανείς άλλος. Ο Περάκης την αγκάλιασε για να την παρηγορήσει και εκείνη μοιραία τον φίλησε χωρίς εκείνος να της αντισταθεί. Οι δυο τους βρέθηκαν σε σπίτι όπου πέρασαν στιγμές ερωτικού ξεσπάσματος. Η ιστορία του Στέφανου και της Χρύσας είχε τελειώσει ή μήπως όχι;

Η κατάσταση στο σπίτι του Στέφανου χειροτέρευε. Ο ίδιος έδειχνε συνεχώς αδιάφορος και η ψυχολογία της γυναίκας και κόρης του είχαν αποσυνθέσει τελείως την οικογένεια.

Σε μία τέτοια ημέρα, ο Στέφανος γύρισε στο σπίτι αφού παράτησε τη δουλειά του και έκατσε στον υπολογιστή του γραφείου του. Άρχισε να γράφει. Έγραφε ακατάπαυστα. Σαν μανιακός. Σαν εθισμένος. Και τον ήχο των συνεχόμενων πλήκτρων, διέκοψε ο ερχομός της Χρύσας.
- “Πρέπει να μιλήσουμε. Ξέρεις, σε στηρίζω πάντα και είμαι εδώ για σένα. Σε δικαιολόγησα στους φίλους μας και στην κόρη μας, προσπάθησα να κάνω τα πάντα για να είσαι ευχαριστημένος και να επιστρέψεις στην παλιά υπέροχη ζωή μας, όμως είναι φανερό πως εσύ δεν θέλεις να προσπαθήσεις κι εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Μια ζωή στηριζόμουν πάνω σου και τώρα νοιώθω χαμένη” άρχισε να φωνάζει αγανακτισμένη.
- “Μη νομίζεις πως δεν το ξέρω, πως δεν το βλέπω, πως δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει στη ζωή μας. Αν ήμουν εσύ, δεν θα είχα αντέξει ούτε όσο εσύ. Και έχεις δίκιο… δε θέλω να προσπαθήσω. Όχι επειδή δεν θέλω, απλά δεν μπορώ. Θα σου ζητήσω μία τελευταία χάρη λοιπόν. Θέλω να με ανεχτείς λίγο ακόμα. Λίγο. Σύντομα θα βρω μία λύση ως τότε όμως πρέπει να με αφήσεις ως έχω. Σου υπόσχομαι πως σύντομα δε θα είμαι εδώ να δυσκολεύω περισσότερο τη ζωή σας” απάντησε ήρεμα εκείνος.
- “Τι εννοείς; Τι θα κάνεις”; ρώτησε τρομαγμένη.
- “Μην ανησυχείς. Θα κάνω το καλύτερο για σένα και την κόρη μας. Θα σε αποδεσμεύσω. Άφησε με τώρα. Άφησε με για ένα χρονικό διάστημα. Ζήσε χωρίς εμένα” απάντησε λίγο εκνευρισμένος.

Το επόμενο διάστημα πέρασε όπως το είχε ζητήσει. Υπήρχε στο σπίτι όπου ακατάπαυστα έγραφε, όμως ήταν ξένο σώμα. Η κόρη του είχε αρχίσει να τον φοβάται και η γυναίκα του έκανε ότι της είπε: ζούσε χωρίς αυτόν. Απέκτησε μόνιμο δεσμό με τον Περάκη χωρίς όμως να το γνωστοποιήσει σε κανέναν. Μαζί περνούσαν ατελείωτες βραδιές με ερωτικές συνευρέσεις χωρίς συναίσθημα. Κάθε φορά που γυρνούσε σπίτι της, κάθε φορά που περνούσε από το δωμάτιο του Στέφανου με την ερμητικά κλειστή πόρτα, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της και εκείνη ένοιωθε πολύ βρώμικη. Ήταν αυτό το τέλος; Όχι.

O Στέφανος είχε εθιστεί όσο ποτέ στο γράψιμο. Κανείς δεν θα πίστευε πως υπήρχε στο σπίτι. Ακόμα και τα γεύματά του τα έπαιρνε μέσα στο γραφείο του, χωρίς κανείς να τον υπολογίζει ή αυτός εκείνους.

Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι έκανε. Τι θα μπορούσε να γράφει τόσα συνεχόμενα μερόνυχτα; Ο Στέφανος συνέχισε να γράφει στα περιοδικά και τις εφημερίδες και έγραψε καλύπτοντας την ύλη τους για περισσότερους από έξι μήνες. Και ύστερα έγραφε το βιβλίο του. Όχι ένα. Έγραψε μια σειρά από βιβλία. Κι ύστερα βγήκε από το δωμάτιο του. Πλησίασε την κόρη του πριν αυτή ξαπλώσει, της ζήτησε συγγνώμη, τη φίλησε σφιχτά στο μέτωπο και έκανε να φύγει όταν είδε την γυναίκα του που μόλις είχε γυρίσει. Την πλησίασε, την κοίταξε βαθιά στα μάτια και την έπιασε απαλά στον ώμο της. Ύστερα έφυγε.

Η νύχτα πέρασε και ο Στέφανος δεν είχε δώσει σημάδια ζωής. Η Χρύσα απευθύνθηκε για μία ακόμη φορά στον Περάκη ο οποίος ξεκίνησε την αναζήτηση από την γκαρσονιέρα που κάποτε τον είχε βρει. Επειδή κανείς δεν απαντούσε, ο Περάκης έσπασε την πόρτα και αντίκρισε το πτώμα του Στέφανου κρεμασμένο.

Η Χρύσα στα νέα, κατέρρευσε. Στην αρχή έκλαιγε ακατάπαυστα, αργότερα όμως ξέσπασε με οργή. Οργή για τον δρόμο που ο Στέφανος είχε διαλέξει πολύ καιρό τώρα και το πως η δακτυλοδεικτούμενη οικογένειά τους κατέληξε σε ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Στην κηδεία το κλίμα ήταν παγωμένο. Αμέτρητο πλήθος βρέθηκε στην κηδεία του Στέφανου, όλοι απορώντας που είχε πάει εκείνος ο νέος που ήταν φίλος με όλο τον κόσμο. Ο καλοσυνάτος και επικοινωνιακός τύπος που είχε λύσει για όλα τα προβλήματα των ξένων, προφανώς όμως όχι στο δικό του.

Λίγο καιρό αργότερα, υπάλληλος μεγάλης εκδοτικής εταιρείας ειδοποίησε την Χρύσα η οποία όταν έφτασε στα γραφεία της εταιρείας ενημερώθηκε πως ήταν δικαιούχος μιας τεράστιας επιταγής για τις πωλήσεις δεκάδων βιβλίων που ο Στέφανος είχε συγγράψει, ενώ είχε συμφωνήσει ποσοστά πωλήσεων με μοναδική δικαιούχο τη γυναίκα του. Παράλληλα ειδοποιήθηκε από άλλες εταιρείες για μηνιάτικα που οφειλόντουσαν στον Στέφανο από προηγούμενα τεύχη. Ο Στέφανος είχε ειδοποιήσει λίγο πριν βάλει τέλος στη ζωή του για τα αληθινά του στοιχεία και ξαφνικά όλος ο κόσμος έμαθε ποιος ήταν στ’ αλήθεια ο άνθρωπος που μέχρι τότε υπέγραφε με ψευδώνυμα χαρίζοντας στους απανταχού αναγνώστες θαυμάσια διηγήματα και κείμενα ποικίλης ύλης. Ο Στέφανος ζούσε μέσα από τα κείμενα του, ζούσε μέσα από τα βιβλία του και ήταν όλα αφιερωμένα στην γυναίκα και την κόρη του.

:[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΖΩΗΣ (5/5)

O Στέφανος είχε εθιστεί όσο ποτέ στο γράψιμο. Κανείς δεν θα πίστευε πως υπήρχε στο σπίτι. Ακόμα και τα γεύματά του τα έπαιρνε μέσα στο γραφείο του, χωρίς κανείς να τον υπολογίζει ή αυτός εκείνους.

Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι έκανε. Τι θα μπορούσε να γράφει τόσα συνεχόμενα μερόνυχτα; Ο Στέφανος συνέχισε να γράφει στα περιοδικά και τις εφημερίδες και έγραψε καλύπτοντας την ύλη τους για περισσότερους από έξι μήνες. Και ύστερα έγραφε το βιβλίο του. Όχι ένα. Έγραψε μια σειρά από βιβλία. Κι ύστερα βγήκε από το δωμάτιο του. Πλησίασε την κόρη του πριν αυτή ξαπλώσει, της ζήτησε συγγνώμη, τη φίλησε σφιχτά στο μέτωπο και έκανε να φύγει όταν είδε την γυναίκα του που μόλις είχε γυρίσει. Την πλησίασε, την κοίταξε βαθιά στα μάτια και την έπιασε απαλά στον ώμο της. Ύστερα έφυγε.

Η νύχτα πέρασε και ο Στέφανος δεν είχε δώσει σημάδια ζωής. Η Χρύσα απευθύνθηκε για μία ακόμη φορά στον Περάκη ο οποίος ξεκίνησε την αναζήτηση από την γκαρσονιέρα που κάποτε τον είχε βρει. Επειδή κανείς δεν απαντούσε, ο Περάκης έσπασε την πόρτα και αντίκρισε το πτώμα του Στέφανου κρεμασμένο.

Η Χρύσα στα νέα, κατέρρευσε. Στην αρχή έκλαιγε ακατάπαυστα, αργότερα όμως ξέσπασε με οργή. Οργή για τον δρόμο που ο Στέφανος είχε διαλέξει πολύ καιρό τώρα και το πως η δακτυλοδεικτούμενη οικογένειά τους κατέληξε σε ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Στην κηδεία το κλίμα ήταν παγωμένο. Αμέτρητο πλήθος βρέθηκε στην κηδεία του Στέφανου, όλοι απορώντας που είχε πάει εκείνος ο νέος που ήταν φίλος με όλο τον κόσμο. Ο καλοσυνάτος και επικοινωνιακός τύπος που είχε λύσει για όλα τα προβλήματα των ξένων, προφανώς όμως όχι στο δικό του.

Λίγο καιρό αργότερα, υπάλληλος μεγάλης εκδοτικής εταιρείας ειδοποίησε την Χρύσα η οποία όταν έφτασε στα γραφεία της εταιρείας ενημερώθηκε πως ήταν δικαιούχος μιας τεράστιας επιταγής για τις πωλήσεις δεκάδων βιβλίων που ο Στέφανος είχε συγγράψει, ενώ είχε συμφωνήσει ποσοστά πωλήσεων με μοναδική δικαιούχο τη γυναίκα του. Παράλληλα ειδοποιήθηκε από άλλες εταιρείες για μηνιάτικα που οφειλόντουσαν στον Στέφανο από προηγούμενα τεύχη. Ο Στέφανος είχε ειδοποιήσει λίγο πριν βάλει τέλος στη ζωή του για τα αληθινά του στοιχεία και ξαφνικά όλος ο κόσμος έμαθε ποιος ήταν στ’ αλήθεια ο άνθρωπος που μέχρι τότε υπέγραφε με ψευδώνυμα χαρίζοντας στους απανταχού αναγνώστες θαυμάσια διηγήματα και κείμενα ποικίλης ύλης. Ο Στέφανος ζούσε μέσα από τα κείμενα του, ζούσε μέσα από τα βιβλία του και ήταν όλα αφιερωμένα στην γυναίκα και την κόρη του.

:[
διαβάστε ολόκληρο τον Μύθο την ερχόμενη Κυριακή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΖΩΗΣ (4/5)

Η κατάσταση στο σπίτι του Στέφανου χειροτέρευε. Ο ίδιος έδειχνε συνεχώς αδιάφορος και η ψυχολογία της γυναίκας και κόρης του είχαν αποσυνθέσει τελείως την οικογένεια.

Σε μία τέτοια ημέρα, ο Στέφανος γύρισε στο σπίτι αφού παράτησε τη δουλειά του και έκατσε στον υπολογιστή του γραφείου του. Άρχισε να γράφει. Έγραφε ακατάπαυστα. Σαν μανιακός. Σαν εθισμένος. Και τον ήχο των συνεχόμενων πλήκτρων, διέκοψε ο ερχομός της Χρύσας.
- “Πρέπει να μιλήσουμε. Ξέρεις, σε στηρίζω πάντα και είμαι εδώ για σένα. Σε δικαιολόγησα στους φίλους μας και στην κόρη μας, προσπάθησα να κάνω τα πάντα για να είσαι ευχαριστημένος και να επιστρέψεις στην παλιά υπέροχη ζωή μας, όμως είναι φανερό πως εσύ δεν θέλεις να προσπαθήσεις κι εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Μια ζωή στηριζόμουν πάνω σου και τώρα νοιώθω χαμένη” άρχισε να φωνάζει αγανακτισμένη.
- “Μη νομίζεις πως δεν το ξέρω, πως δεν το βλέπω, πως δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει στη ζωή μας. Αν ήμουν εσύ, δεν θα είχα αντέξει ούτε όσο εσύ. Και έχεις δίκιο… δε θέλω να προσπαθήσω. Όχι επειδή δεν θέλω, απλά δεν μπορώ. Θα σου ζητήσω μία τελευταία χάρη λοιπόν. Θέλω να με ανεχτείς λίγο ακόμα. Λίγο. Σύντομα θα βρω μία λύση ως τότε όμως πρέπει να με αφήσεις ως έχω. Σου υπόσχομαι πως σύντομα δε θα είμαι εδώ να δυσκολεύω περισσότερο τη ζωή σας” απάντησε ήρεμα εκείνος.
- “Τι εννοείς; Τι θα κάνεις”; ρώτησε τρομαγμένη.
- “Μην ανησυχείς. Θα κάνω το καλύτερο για σένα και την κόρη μας. Θα σε αποδεσμεύσω. Άφησε με τώρα. Άφησε με για ένα χρονικό διάστημα. Ζήσε χωρίς εμένα” απάντησε λίγο εκνευρισμένος.

Το επόμενο διάστημα πέρασε όπως το είχε ζητήσει. Υπήρχε στο σπίτι όπου ακατάπαυστα έγραφε, όμως ήταν ξένο σώμα. Η κόρη του είχε αρχίσει να τον φοβάται και η γυναίκα του έκανε ότι της είπε: ζούσε χωρίς αυτόν. Απέκτησε μόνιμο δεσμό με τον Περάκη χωρίς όμως να το γνωστοποιήσει σε κανέναν. Μαζί περνούσαν ατελείωτες βραδιές με ερωτικές συνευρέσεις χωρίς συναίσθημα. Κάθε φορά που γυρνούσε σπίτι της, κάθε φορά που περνούσε από το δωμάτιο του Στέφανου με την ερμητικά κλειστή πόρτα, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της και εκείνη ένοιωθε πολύ βρώμικη. Ήταν αυτό το τέλος; Όχι.

:[
διαβάστε το πέμπτο και τελευταίο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΖΩΗΣ (3/5)

Ο Περάκης κατάφερε να φτάσει στα ίχνη του Στέφανου και τον βρήκε ακριβώς τη στιγμή που βρισκόταν σπίτι του και έγραφε. Ο Περάκης χτύπησε την πόρτα κρατώντας το όπλο του και σύντομα η πόρτα άνοιξε. Τα βλέμματα των δύο αντρών συναντήθηκαν χωρίς να μιλήσουν για λίγο. “Δεν διέπραξα κάποιο αδίκημα, δεν θα με συλλάβεις” έσπασε τη σιωπή ο Στέφανος.
- “Όχι, όμως παίρνω τώρα τη γυναίκα σου να την ενημερώσω ότι σε βρήκαμε. Μετά από τόσο καιρό είναι τρομοκρατημένη όπως και η κόρη σου κι εσύ απαθής τους έχεις βυθίσει στην αβεβαιότητα” του απάντησε αφοπλιστικά ο Περάκης.

Ο Στέφανος τελικά γύρισε σπίτι του, στην οικογένεια του. Κανείς δεν έμαθε που ήταν και τι έκανε, καθώς όλοι είχαν όρεξη να ξεχάσουν αυτό που έζησαν. Όλοι;

Πολύ εύκολα οι φίλοι του φρόντισαν να έχει έτοιμη εργασία, ενώ σύντομα προσπαθούσαν όλοι να συνηθίζουν σε μια νέα ζωή που παρά τις προσδοκίες όμως, δεν θα ήταν ποτέ ξανά ίδια. Ο Στέφανος έδειχνε πως αγαπούσε την κόρη του, όμως δεν κατάφερνε να είναι συνεπής. Δεν ήταν επιμελής στην κόρη του, δεν έδειχνε ενδιαφέρον στη γυναίκα του. Κι όμως εκείνη τον στήριζε. Δεν κατάφερε να ανταποκριθεί ούτε καν όταν η γυναίκα του τον περίμενε γυμνή στο κρεβάτι. Είχε φροντίσει για όλα αφήνοντας τον να κάνει ελάχιστα. Κι όμως… εκείνος δεν ανταποκρίθηκε βυθίζοντας την Χρύσα σε σκέψεις.

Ο Στέφανος ήταν ένας ξένος. Δεν δεχόταν να συναντηθεί με τους φίλους του, ήταν αντιπαραγωγικός στη δουλειά, δεν είχε όρεξη να περνά χρόνο με τη γυναίκα του κι εκείνη δεν σταματούσε να τον υπερασπίζεται. Τον δικαιολογούσε στις παρέες, έβρισκε παράξενες ιστορίες για να λέει στην κόρη τους. Κι όταν προσπαθούσε να μιλήσει στον άντρα της, εκείνος πάντα την απωθούσε ευγενικά.

Η Χρύσα είχε ανησυχήσει και νόμιζε πως κάτι άλλο συνέβαινε. Επισκέφθηκε τον αστυνόμο Περάκη για να του διηγηθεί την τροπή που είχε πάρει η επιστροφή του Στέφανου σπίτι. Συναντήθηκαν σε ένα εστιατόριο όπου η Χρύσα του περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια την πραγματικότητα δείχνοντάς του την απόγνωση. Δεν ήλπιζε σε κάτι, ήθελε απλά να μοιραστεί το πρόβλημα με κάποιον που ήξερε την ιστορία όσο κανείς άλλος. Ο Περάκης την αγκάλιασε για να την παρηγορήσει και εκείνη μοιραία τον φίλησε χωρίς εκείνος να της αντισταθεί. Οι δυο τους βρέθηκαν σε σπίτι όπου πέρασαν στιγμές ερωτικού ξεσπάσματος. Η ιστορία του Στέφανου και της Χρύσας είχε τελειώσει ή μήπως όχι;

:[
διαβάστε το τέταρτο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός παρασκευής ~ ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΖΩΗΣ (2/5)

Στο πίσω μέρος του μυαλού του Περάκη βρισκόταν πάντα το ενδεχόμενο, ο Στέφανος να έχει δολοφονηθεί. Προφανώς δεν ήταν θύμα απαγωγής εφόσον εδώ και ένα μήνα κανείς δε ζήτησε λύτρα, αν και το γεγονός πως η γυναίκα του λάμβανε αρκετά χρήματα κάθε μήνα με κάποιον μυστηριώδη τρόπο, τον έκανε να έχει δεύτερες σκέψεις.

Τα πράγματα όμως δεν ήταν έτσι. Ο Στέφανος ζούσε και βρισκόταν πολύ κοντά στην οικογένεια του. Είχε νοικιάσει μια μικρή γκαρσονιέρα σε διπλανή πόλη και συχνά περνούσε μεταμφιεσμένος κοντά στο σπίτι του για να δει τη γυναίκα του και το παιδί του χωρίς όμως ποτέ εκείνοι να τον αντιληφθούν. Στην γκαρσονιέρα υπήρχε ένας πανάκριβος υπολογιστής, μία τηλεόραση, ένα κρεβάτι και αμέτρητα βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες, όλα τακτοποιημένα στο πάτωμα. Όταν δεν παρακολουθούσε κρυφά την οικογένειά του, έγραφε. Έγραφε ασταμάτητα στον υπολογιστή του.

Ο Στέφανος ήταν ένας διάσημος συντάκτης σε πληθώρα εφημερίδων και περιοδικών. Έγραφε για θέματα ποικίλης ύλης και χρησιμοποιούσε πάντοτε ψευδώνυμα. Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι ο Σέφανος, αφού με όλους τους εκδότες συνομιλούσε ηλεκτρονικά, όμως όλοι ήταν ικανοποιημένοι μαζί του και ποτέ κανείς δεν έψαξε για κάτι περισσότερο. Στήλες, άρθρα ή και αφιερώματα για θέματα πολιτικής, αθλητισμού, οικονομίας και οτιδήποτε βρισκόταν στην επικαιρότητα, απασχολούσαν την θεματολογία του. Όταν όμως έστελνε καθημερινά την ύλη του, όταν θα είχε χρόνο να κλείσει τον υπολογιστή και να ξεκουραστεί, εκείνος συνέχιζε… Δούλευε πάνω σε κάτι ξεχωριστό. Ένα βιβλίο. Ένα μυθιστόρημα. Κάτι που θα του εξασφάλιζε αρκετά χρήματα για πολύ καιρό.

Η μόνη επαφή του Στέφανου με το παρελθόν του, ήταν η Αριστέα. Φίλη από παλιά, συνέχιζαν να έχουν επικοινωνία αφού του είχε ορκιστεί πως δεν θα αποκάλυπτε το μυστικό του. Ήταν η μόνη γυναίκα που τον ηρεμούσε, που μάθαινε τα σχέδια και τις φιλοδοξίες του, τα πιο απόκρυφα μυστικά του και τώρα η μόνο που τον συνέδεε με το ένδοξο παρελθόν του. Μέσω εκείνης έστελνε χρήματα στην οικογένεια του από κάποιον γνωστό της στο ταχυδρομείο, χωρίς ποτέ κανείς να αντιληφθεί τον αποστολέα.

Την ίδια ώρα ο Περάκης μιλούσε με τους γνωστούς του επιβεβαιώνοντας την κοινωνικότητα του αγνοούμενου, την αυτοπεποίθηση και το κύρος του σαν άτομο. Οι έρευνές του, δεν άργησαν να φτάσουν στην Αριστέα η οποία στην αρχή προσπάθησε να κρατήσει το μυστικό από την αστυνομία όμως τα λόγια του Περάκη τη λύγισαν: “Η Χρύσα είναι φοβισμένη. Νομίζει πως ο άντρας της πέθανε και το παιδί χάνει την ηρεμία του. Εξάλλου αν μαθευτεί πως κάτι συμβαίνει θα αντιμετωπίσεις προβλήματα με τον νόμο. Αυτά στα λέω φιλικά. Εσύ μπορείς να μου πεις τι πρέπει να κάνω αν θέλεις…” είπε κι εκείνη δάκρυσε, ανοίγοντας ένα φάκελο στον υπολογιστή της που περιείχε το αρχείο συνομιλιών τους. “Δε θα ακουστείς πουθενά. Ούτε στην Χρύσα ούτε στον Στέφανο”.

Ο Περάκης έφυγε ικανοποιημένος για να απευθυνθεί σε συναδέλφους του που θα έβρισκαν τα ίχνη του μέσω του υπολογιστή που χρησιμοποιούσε για να συνομιλήσει με την Αριστέα.

:[
διαβάστε το τρίτο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00

 Διαβάστε περισσότερα.. »